Ik ben al enige tijd lid van de Facebook-groep “Leven zonder alcohol“. Dit is een prachtige groep waar prachtige mensen elkaar ondersteunen op hun dappere pad naar alcoholvrijheid. Zo af en toe komen daar berichten langs die mij wel zo erg aanspreken, dat ik de auteurs vraag of ik ze op deze site mag plaatsen. Dit was zo het geval met het bericht hieronder, en in het bijzonder door de herkenbare link met roken en het ‘alles of niets’ drinken. Het is alsof ik een bericht van mezelf lees van 3 jaar geleden, heel mooi om te lezen:
Op vrijdag 1 januari ‘s avonds plaatste ik een foto op Facebook van een miniflesje rode wijn naast een glas. Bijschrift: ‘Lang verhaal kort: voila, mijn aller-, aller-, allerlaatste alcoholische drankje!’ #mooigeweest #klaarmetalcohol
Volgens de methode van Allen Carr ben ik 28 jaar geleden gestopt met roken. Geen haar op mijn hoofd die er nu aan zou denken een sigaret op te steken. Nu herhaal ik dat met alcohol, waar ik op mijn dertiende mee begon en tot mijn zestigste mee ben doorgegaan, op een aantal maanden ‘Ik pas’ na. Maar in die stopmaanden was het: ik mag een maand niet. Nu is het: ik WIL het helemaal niet meer.
Ik zie helemaal voor me dat ik straks ook zo blij ben dat ik alcohol, net als nicotine, heb doorzien voor wat het is. Een verleidelijke maar gevaarlijke lokker, die je aan het drinken brengt en houdt. Net als met roken destijds was ik er nu echt klaar mee. Ik was geen gelegenheidsdrinker, maar een dagelijkse. Gelukkig nooit ellende en geen sterke drank, maar toch te veel. Zeker vier glazen wijn, soms voorafgegaan door twee bier, per dag.
Minderen? Het is bij mij 100 of 0. Dus is stoppen de enige optie. Niet omdat het moet, maar omdat ik het wil. Zonder alcohol ben je vrij. Weg met die verslaving, dat dagelijkse ritueel, die afhankelijkheid. Want dat is het. Je vergiftigt je lichaam, je hebt het niet nodig.
Neemt niet weg dat ik anderhalve maand later af en toe onwillekeurig de ingeving krijg dat ik straks ‘even lekker met een biertje of wijntje’ ga zitten. Dat ik dat heb verdiend. Een spontane ingeving, omdat ik dat zo lang gewend was. Ik hoor die alcohol roepen: Ach kom…. Een paar moet kunnen, bij een échte gelegenheid. Je kunt best minderen. Drink dan alleen in het weekend…
Maar ik weet: dat is niet zo.
Stoppen met roken kostte mij veel moeite, maar was de beste beslissing ooit. Stoppen met alcohol zal en moet dat ook zijn.
Ontzettende hulde voor deze tekst, en als ik lees hoe jij nu in de wedstrijd zit weet ik zeker dat je die gaat winnen. Het is even doorbijten, maar ik durf te wedden dat je straks inderdaad trots terugkijkt op hoe je ‘alcohol hebt doorzien voor wat het is’. Heel mooi verwoord, en zo ervaar ik het ook zeker! Een geniepige verslaving is het, minder overduidelijk dan roken misschien, maar zeker niet minder effectief.
Je bent aan een briljante strijd begonnen, en hopelijk mag ik je over een jaartje nog eens benaderen om je ervaringsverhaal van dan met deze site te delen. Want ik weet zeker dat dit gaat lukken. Bedankt!
