Van oudsher zijn wij mensen heel goed in drinken als er iets te vieren valt. Dit doen we natuurlijk allemaal graag in de kroeg of op een terras, maar ook thuis nemen wij graag elke gelegenheid aan om ons feestelijk ongans te eten en drinken. Het mooiste voorbeeld is natuurlijk kerst, waar half Nederland misschien wel twee avonden achter elkaar beschonken zijn bedje in rolt. Maar wat mij nu altijd zo verbaasd, is dat wij de ultieme katholieke gelegenheid om te schranzen alsof het onze laatste avond is toch altijd stilletjes aan ons voorbij laten gaan. Daarmee bedoel ik natuurlijk Witte Donderdag: het laatste avondmaal van Jezus. Als dat geen reden is om met het hele land te gaan zuipen weet ik het ook niet meer!
Niet dat je me verder hoort klagen hoor. Voor ons alcoholvrijerds is dat natuurlijk weer en sociale verplichting minder om ‘nee’ te zeggen tegen die alcohol, maar toch. Het lijkt me gewoon veel logischer om dat hele kerstdiner in het kwadraat naar witte donderdag te verschuiven.
Maar ja, zo zijn er natuurlijk wel meer dingen niet helemaal logisch te noemen in dat prachtige bijbelverhaal 😉
