Inmiddels begin ik steeds meer te geloven dat het mooiste van deze site is dat er zo veel mensen zijn die hun ervaringen met ons willen delen. Hier weer een bijzonder indrukwekkend verhaal, dit keer maar liefst helemaal vanaf de Canarische eilanden. De schrijver is 38 en heeft een gelukkige jeugd gehad, toerisme gestudeerd en is opgegroeid in een welvarend gezin met een liefhebbende, kordate moeder en vader. In dit stuk lees je echter dat dit toch zeker geen garantie voor een makkelijk, zorgeloos leven is. Wat een prachtig verhaal:
Mijn drinkgedrag is begonnen op ongeveer 17 jaar, met uitgaan naar het café, naar fuiven, discotheken tijdens de weekends. Meestal begon het vrijdagavond al. Die drang om me volledig lazarus te kunnen zuipen, en dan stoer te doen en me stoer te voelen, om erbij te horen bij vrienden van school en van buitenaf. Ik dronk de eerste jaren eigenlijk gewoon bier en in de disco en op fuiven dronk ik vodka orange of Bacardi Breezers en andere sterke dranken zoals cointreau. Het probleem is dat 9 op de 10 keren dat het vrijdag of zaterdag avond was, ik niet kon stoppen na 1 glas. Nee, ik moest meer hebben, die roes voelen en het genot krijgen dat ik even zweefde en alles even kon vergeten.
Op de koop toe, worstelde ik ook met mijn seksualiteit. Vanaf mijn 16e jaar begon ik rebels te worden om afspraakjes te maken met mannen. Stiekem natuurlijk en soms zelfs niet veilig. Ik heb me een jaar daarna, op 17 jaar ongeveer ge-out, maar mijn drankgedrag werd er niet beter door. In het tegendeel juist. Ik maakte stiekem per brief afspraakjes met mannen, die meestal bijna 10 of 15 jaar ouder waren dan ik. Afspraakjes via Grindr en Tinder bestonden niet in 1998!!
De enige momenten wanneer ik (zo goed als ) niet dronk was op vakantie, toen ik examens moest afleggen of naar school moest gaan. Ik moet toegeven dat ik vanaf men 17 jaar regelmatig lessen oversloeg om naar het café te kunnen gaan in Antwerpen in de buurt van de school met andere drinkebroertjes van mijn klas. Een slechte gewoonte die snel aan mijn ouders werd doorverteld door de schooldirectie. Ik heb eigenlijk vanaf 17 jaar altijd die drang gehad om minstens 1 keer per week serieus te moeten doordrinken en helemaal dronken te zijn om me goed te voelen, met alle gevolgen van dien, zoals boze en bezorgde ouders, straf en een zware kater… een miserable gevoel de dag erna. Je weet best hoe het voelt.
Naarmate de jaren vervlogen zijn, is het eigenlijk niet echt verbeterd. Elk feestje, elke gelegenheid waar ik kon gaan drinken, ook evenementen voor de sales van mijn werk, waren een gouden kans en het moment van de week om echt naar uit te kijken. Ik voelde me vogelvrij en roekeloos.
Om een lang verhaal kort te maken. Dit gaat zo nog een goede 10 jaar door. Feestjes tijdens het weekend met ellendige lange katers, en black outs en verontschuldigen tegen vrienden en ouders voor mijn wangedrag. Ik ging ook regelmatig naar evenementen in het buitenland voor mijn werk: etentjes in restaurants met lekkere dure wijnen en sterke drank achteraf. Ik vind het toen allemaal heerlijk en ik was in de zevende hemel.
Een jaar geleden, in april 2019 heeft mijn partner waarmee ik 15 jaar samen was een einde gemaakt aan onze relatie. Hij kon niet meer aanzien hoe ik dronken thuis kwam, ruzie had en levensgrote katers had. Ons mooie huis met zwembad en zeezicht werd verkocht en met mijn deel van het geld van de verkoop kocht ik een mooie grote boot om op te wonen. Toen had ik ineens, een pak grof geld, een boot, vele nieuwe nepvrienden die graag met me mee wilden feesten, meestal gewoon om hun te trakteren en ook feestjes op de boot te doen. Ik ging bijna elke dag uit eten in de jachthaven waar mijn boot lag, en elke avond nam ik wel een andere jongen mee naar de boot. Elke avond dronk ik me lekker dronken om dan de dag daarna gewoon door mijn wekker te slapen, belangrijke werkafspraken te missen en mijn team waar ik de manager van was in de steek te laten.
Zo ging dit door van april tot einde september 2019, tot de bazen aan de alarmbel trokken op mijn werk en mij na een paar waarschuwingen (waar ik natuurlijk helemaal niet naar luisterde) buiten de deur hadden gezet. Op dat moment heeft er een belletje in men hoofd geklingeld. “Waar ben je in godsnaam de laatste jaren mee bezig geweest?” vroeg ik me toen af. Partner, liefde van het leven, verloren, topjob verloren, ongeveer 20.000 euro armer aan feestjes en foute investeringen. Ik had nog maar 500 euro op de bank, en mijn boot gelukkig waar ik op woonde, maar anders had ik op straat gestaan. Ik kon nog net 1 maand havengeld betalen… Toen is er een engel op me neergedaald en is me komen halen.
Een jongen die ik een maand eerder heb leren kennen die volledig buiten mijn cafévrienden staat en op een ander Canarisch eiland woont, heeft me toen wel 5 keer gebeld nadat ik mijn verhaal bij hem heb gedaan over hoe mijn alcoholverslaving na 20 jaar tot een hoogtepunt is gekomen. Hij gaf me de keuze: Kom naar me toe en blijf bij me wonen, want ik ben verliefd op je. Maar ik wil alleen jou, niet je alcohol. Als je naar hier komt, leg je de boot hier in de lokale haven. Ik neem je op sleeptouw in mijn huis tot je weer de oude bent, zodat je hier kan ontnuchteren in de natuur en kan bekomen. Je mag zo lang in mijn huis wonen als je wilt, maar op één voorwaarde: geen alcohol hier en ik wil je niet dronken zien rondlopen want dan is het gedaan.
Ik had niets meer te verliezen. Ik zag hem ook graag en was toch alles kwijt, het enige dat ik nog had was de boot. En ik was zelfs niet eens meer in staat om de boot in mijn eentje over te varen naar een ander eiland…
Ik ben direct naar hem toegegaan met de overzetboot (ferry). Ik heb mijn roes uitgeslapen van het feestje dat ik organiseerde om mijn ontslag te vieren. De volgende dag heeft hij me afgezet aan de IC van een ziekenhuis waar hij dokters kende. Ik heb daar mijn verhaal gedaan en gezegd dat ik wilde stoppen met drinken vanaf NU en dat mijn geest en lichaam gewoon op waren. Ik ben daar heel goed opgevangen, 24 uur in observatie, direct kalmerende en ontnuchterende medicatie en elke week op controle, bloedonderzoeken, enzovoort. Na een week vertelde me de dokter dat ik veel geluk heb gehad. Ik heb geen blijvende orgaan en leverschade, alleen een lichte opzwelling in de buikholte. En een vitamine B tekort door het jarenlange drinken.
De eerste twee maanden waren heel zwaar. Ik bleek een burn-out te hebben van 15 jaar in overdrive te hebben gewerkt en gedronken natuurlijk. Ik kon amper nog recht op mijn benen staan en trappen kon ik alleen nog maar met moeite oplopen. Vanaf januari 2020 ben ik weer werk gaan zoeken en dat heb ik ook direct gevonden. Mentaal fysiek was het best zwaar, want mijn lichaam was nog in de volle ontnuchteringsfase. Ik moet nog elke twee weken op controle bij dezelfde arts, maar ik ben ondertussen 350 dagen nuchter en heb 12 kg minder gewicht.
Het zal nog wel minstens een jaar duren voordat ik weer helemaal de oude ben, en misschien word ik die nooit meer helemaal, maar wat ik wel zeker weet is dat ik NOOIT meer 1 druppel alcohol drink. Ik ben nu weer aan het werk, heb nieuwe liefde bij de man die me een jaar geleden heeft geholpen en me de duw in de rug heeft gegeven die ik toen zo hard nodig had om aan mezelf te gaan werken. Hij heeft me laten inzien dat een leven zonder drank toch zoveel mooier is.
Ik sta nu elke morgen op met een fris gevoel en heb voldoende energie om andere productieve dingen te doen dan drinken. Het enige nadeel is dat ik soms snel gestresseerd geraak en soms heel vermoeid kan zijn, maar voor de rest heb ik dat wel onder controle en is mijn leven drastisch en positief veranderd.
Wauw, onwijs bedankt voor deze bijdrage! Ik vind het werkelijk briljant hoe je zo’n lang, intensief leven vol alcohol letterlijk en figuurlijk over een compleet andere boeg hebt weten te gooien. Mijn oprechte complimenten voor die topprestatie en geniet zoveel als je kan van het leven aan de nuchtere kant van de medaille! Je hebt het dubbel en dwars verdiend.
Mocht iemand na het lezen van dit verhaal ook graag zijn of haar unieke reis naar alcoholvrijheid met ons willen delen, dan hoor ik dat graag! Als je via deze pagina je email achterlaat neem ik zo snel mogelijk contact met je op. Hopelijk mag ik dan ook jouw verhaal toevoegen aan deze site, zodat we met z’n allen zoveel mogelijk mensen kunnen inspireren om ook die stap naar een leven in alcoholvrijheid te durven nemen!
