Stoppen met alcohol is heus niet altijd even makkelijk, maar het is wel de enige manier om er ooit echt helemaal vrij van te kunnen worden. Daarvoor moet je nou eenmaal door die zure appel heen, en hoe eerder je dat doet, hoe minder zwaar het wordt. Maar je moet het natuurlijk wel écht willen! De schrijfster van het ervaringsverhaal van deze week had dat moment ineens, en gaat sindsdien moedig de strijd aan. Dag voor dag, maar langzaam maar zeker steeds dichter bij echte alcoholvrijheid:
Ik ben nu ruim 8 maanden gestopt. Ik heb lang geen alcohol gedronken, omdat mijn ouders daar niet leuker van werden. Eigenlijk ben ik pas gaan drinken tijdens een moeizame scheiding. En de nieuwe man die ik tegenkwam dronk graag, en met hem dronk ik mee.
Ik heb een baan gehad waarin ik veel mee heb gemaakt. Te veel! Daar werd ik ziek van en uiteindelijk ben ik afgekeurd: posttraumatische stressstoornis (PTSS). Lang dronk ik twee á drie wijntjes per dag. Gewoon gezellig en het was zelfs gezond (dat werd toch lang gedacht), maar na het stoppen met roken werd dat meer. Door de PTSS kan ik moeilijk ontspannen en daar hielp alcohol me bij.
Het werd een fles per dag. Of ik moest zorgen dat ik minder in huis had. Dat gevecht had ik elke dag. ‘s Morgens baalde ik, maar in de loop van de dag mocht ik toch een wijntje bij het eten van mezelf. Het probleem was dat met het drinken van een wijntje, ik nog een tweede dronk waardoor ik kon ontspannen. Maar daardoor werd ook de drempel verlaagd, en dan dronk ik de rest op.
Ik heb een keer eerder “ik pas” gedaan. Dat is 40 dagen zonder alcohol, en dat was twee jaar geleden. Ik kon het gewoon niet opbrengen. Ik heb ook veel fysieke en mentale klachten. Toen mijn moeder overleed ging ik weer in therapie, op voorwaarde dat ik de wijn liet staan. Ik kreeg daar zelfs begeleiding bij. Maar het lukte me niet en ik struggelde door.
Vooral de last van mijn maag door de wijn zorgde ervoor dat ik wilde stoppen. Ik sportte maar werd vaak misselijk, ondanks de medicijnen ertegen. Ik kocht kleine flesjes, maar dan bestelde ik uiteindelijk soms toch via de bierlijn. Dan belde er ‘s avonds laat iemand aan met drie flessen wijn voor 30 euro. Ik voelde me dan ook wel echt een verslaafde. Dan dronk ik daarna nog een fles leeg. Meestal als ik op tinder zat en mezelf eenzaam voelde. Daten of kletsen op Tinder kon ik niet zonder drank.
Dan kwam daarna de dag met de kater en moest ik afspraken ervoor afzeggen. Soms had ik weer oude vriendjes geappt. Of spulletjes gekocht op internet. Ruzie gemaakt… 🙁 Ik kon na het avondeten eigenlijk niet meer autorijden. Maar dat deed ik soms toch.
Na zo’n avond was ik het ineens zat. Ik was eraan toe en ik stopte in één keer. De pijn in mijn maag is verdwenen, mijn dikke buik ook!
Wel mis ik het gevoel dat je ervaart als je gaat stappen en lekker los bent door de alcohol. Al ben ik door Corona sowieso niet meer wezen stappen. Ik durf hierdoor ook niet te daten. Dat gaat makkelijker met een wijntje. Ook vinden mannen op tinder het vaak ongezellig zonder drank, dus dan maar even niet.
Ik drink graag spa met bubbels. Thee en de vervanger voor wijn is een lekkere latte of combucha. Met stappen dronk ik bier, dus op het enige feestje wat ik de afgelopen maand heb gehad dronk ik 0.0 bier, en eigenlijk ging dat prima. Met oud en nieuw heb ik een fles cava 0.0 gekocht en dat smaakte best. Ik heb besloten dat ik alleen zulke drankjes drink als ik een uitje heb. Het is toch een stapje dichterbij alcohol.
Het minst mis ik het opstaan elke morgen na een fles wijn. Vaak met keelpijn en een lastige maag, en altijd met dat schuldgevoel.
Hoe zie ik de toekomst voor me? Nou, ik ben eerder ooit gestopt met roken. In het bejaardenhuis mocht ik dan weer roken van mezelf. Ik was 12 jaar gestopt, en toen door omstandigheden weer begonnen. Binnen een week zat ik weer aan elke dag aan een pakje. En een jaar lang vond ik het best heerlijk. Maar toen kwamen de klachten weer: hoesten en wilde ik weer stoppen. Dat heeft een tijdje geduurd, maar ik ben weer gestopt maar nu weet ik zeker dat ik nooit meer wil roken.
Met een drankje drinken gaat dat vast hetzelfde. Dan zit ik zo weer aan de wijn, en heb ik weer die maagklachten en weer die dikke buik. Misschien moet ik dat ook meemaken bij alcohol, maar liever niet. Soms gaat het moeiteloos, maar de kerst was best een hobbel. Dan denk ik: “vandaag hou ik het vol, morgen zie ik wel weer”. Vandaag was het nieuwjaar en was ik fris en fruitig en heb ik een heerlijke strandwandeling gemaakt.
Ik hou een beetje vast aan het moeilijk zijn van het eerste jaar. Het tweede zal vast beter zijn. Aan roken denk ik ook zelden meer. Het moet uit je systeem! Daar denk ik dan maar aan. Vaak voel je je na een wijntje toch niet altijd even lekker. Dan voel je je na een groot glas koude spa met ijs of een lekkere Latte machiato een stuk beter.
De prikkel “nu heb ik zin in een sigaret” of “nu een wijntje” heeft vaak een onderliggende behoefte. Dat is de behoefte om even te ontspannen, om pauze te hebben. Maar daar zijn ook andere manieren voor. Even zitten met een kop thee bijvoorbeeld. Of wil je nare gevoelens wegdrinken? Die moet ik nu onder ogen zien. Dat maakt dit jaar best pittig, maar met drinken los je niets op. Integendeel.
Dingen die alleen leuk zijn met drank zijn gewoon niet zo leuk. Dingen die je alleen kunt met drank op, zijn achteraf ook nooit de beste dingen. Dan maar niet nu.
Ik ben ook gezellig zonder drank. Lastig vind ik soms nog het vele drankgebruik in boeken en op tv. Ik worstel ook nog wel, maar wat ben ik trots op mijzelf! Je doet je lijf heel veel schade aan en ik ben zo opgelucht dat ik daar nu mee ben gestopt. Ik had het HPV virus, dat is nu weg.
Ik heb de vrijheid om altijd te kunnen autorijden, en er is geen strijd meer of ik nu wel of niet kan drinken vandaag.
Ontspannen door alcohol lijkt de oplossing, maar dat is het niet. Je hebt steeds meer nodig, met alle gevolgen van dien. Ik probeer het anders op te lossen, want alcohol geeft ook stress en het werkt ook maar even. Dan dus de kop thee. Even diep ademhalen, of toch die warme douche.
Ondertussen ben ik ook de soberschaamte voorbij 🙂 Dus ik zou zeggen, doen!!
En dat is inderdaad verre van iets om je voor te schamen zeg, integendeel! Echt superknap dat je die knop hebt omgegooid, en dat je die strijd durft aan te gaan om door dat eerste moeilijke jaar heen te komen. Heel goed, en het wordt inderdaad echt steeds makkelijker! Dus dat komt vast helemaal goed met jou: je hebt de wil om te stoppen en bent bereid om ervoor door een moeilijke tijd heen te gaan, in de wetenschap dat echte alcoholvrijheid lonkt aan het einde van de tunnel. Ga ervoor, en je gaat er elke dag van genieten. Dat heb je verdiend!
Heel erg bedankt dat je je verhaal voor ons hebt willen opschrijven, en het is me een eer dat ik het hier op Alcoholvrijheid heb mogen delen. Mocht iemand anders na het lezen van dit verhaal nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.
Fijn weekend allemaal!
