Het is altijd goed om jezelf eens flink uit te dagen om de zoveel tijd. En waarom zou je dat dan niet meteen doen door eens te proeven aan de voordelen van alcoholvrijheid? De schrijver van het verhaal van deze week doet dat ook, als eerste uit zijn sociale kring, en plukt daar steeds meer de vruchten van. Laat je vooral verleiden door zijn mooie voorbeeld. Het is heus niet altijd even makkelijk, maar het is het meer dan waard:
Ik ben 43 jaar en ben marketing- en communicatiespecialist. Ik lees en reis graag en houd me veel bezig met gezond leven, qua voeding (plantaardig) en sport (krachttraining, fietsen en tennis). Daarnaast heb ik sinds kort fotografie opgepakt als hobby. Mijn AV app geeft ondertussen aan dat ik al 117 dagen geen druppel alcohol gedronken heb. Daar ben ik stiekem best een beetje trots op, hoewel het eigenlijk ook best moeiteloos lijkt te gaan. De eenvoud van helemaal niets drinken past me goed. Uiteraard heb ik net als ieder ander weleens de voornemens gehad om minder te gaan drinken: alleen in het weekend, of: ik stop na drie glazen. En net als bij ieder ander lukte dat niet, of slechts maar heel even. Totaal niet drinken is lekker overzichtelijk.
Al voordat ik op vakantie ging dit jaar had ik al bedacht: na deze vakantie ga ik langere tijd stoppen. Niet omdat ik het idee had dat ik afhankelijk was van alcohol, of dat ik erdoor in grote moeilijkheden kwam, maar voornamelijk omdat ik het zag als een uitdaging voor mezelf. Ik was nog nooit langer dan een maand gestopt. Twee keer deed ik een dry february, omdat ik januari te lang vond duren. En dat hield ik dan met moeite vol door situaties te vermijden waar ik normaal gesproken dronk. Dit keer wil ik niets vermijden, maar simpelweg niet meer drinken. Tijdens mijn vakantie heb ik het ervan genomen en nog vier weken lang elke dag vier of meer wijntjes gedronken. Toen ik terugkwam in Nederland, was ik helemaal klaar met alcohol en dat was precies de bedoeling. Tegelijkertijd had ik ook het boek van Allen Carr over stoppen met alcohol uit.
Mijn omgeving is een drinkende omgeving en daar maak(te) ik zelf ook deel van uit. Ik liet zelf nooit een drankje staan en dat doen mijn vrienden en familie ook niet vaak. Graag dronk ik thuis lekkere speciaalbiertjes, mooie dubbele IPA’s in de lente en zomer en lekkere stouts en quadrupels in de herfst en winter. En regelmatig wijn bij het eten samen met mijn vriendin. De fles ging altijd leeg. Vrijdagmiddagborrels met vrienden liepen heel vaak uit tot diep in de nacht en eindigden dan met sterke drank en dan waggelend terug naar huis. Na het sporten dronk ik meerdere verdiende biertjes. Alcohol was en is er overal en altijd.
Last van katers had ik nooit echt. Slechts af en toe na een heel heftige vrijdag had ik er op zaterdag last van, maar meestal voelde ik me prima als ik de dag ervoor 10+ drankjes had gehad. Best zorgwekkend achteraf.
Mezelf leren kennen zonder alcohol, dat was één van de hoofdredenen om een tijd niet te gaan drinken. En daarnaast wilde ik beter worden in de verschillende sporten die ik doe. Want progressie maak je nauwelijks in combinatie met alcohol. En als laatste reden vond ik het gewoon een uitdaging om te zien of ik het kan. Het leven kabbelt altijd wel voort en soms moet je jezelf uitdagen om het een beetje leuk te houden, vind ik. Nou, dit is dus mijn uitdaging.
Ondertussen zit ik dus op 117 dagen. Mijn sociale omgeving doet niet met me mee. Mijn vriendin drinkt wel minder als we met z’n tweeën zijn. Sommige vrienden vinden het moeilijk of een beetje stom. Ze hebben het gevoel zich in te moeten houden en missen hun drinkende vriend, wat ik ook wel weer begrijp. Mijn beslissing heeft ook een impact op hen. Er wordt regelmatig aan me gevraagd wanneer ik weer begin met drinken. Daar heb ik nog geen antwoord op. Toen ik stopte heb ik direct een stapel boeken gelezen, wat podcasts geluisterd en wat youtube video’s bekeken over alcohol en daardoor ben ik heel anders tegen alcohol aan gaan kijken. Ik heb nu pas door wat een invloed het heeft op mijn gemoed, mijn lichaam en op de maatschappij in zijn geheel. Dat het eigenlijk volslagen mesjokke is dat een groot deel van de wereldbevolking chronisch dit supergiftige spul regelmatig naar binnen giet. Nu heb ik mezelf eerst voorgenomen om minimaal een half jaar niet meer te drinken, maar ergens heb ik het idee dat het ook weleens veel langer kan gaan duren. Misschien wel voor altijd.
En toch, hoe eenvoudig het de eerste anderhalve maand ook ging, ondertussen vind ik het af en toe ook lastig. De eerste tijd genoot ik alleen maar van de voordelen en werd daar enorm blij en energiek van: veel betere slaap, veel meer energie, meer pro-activiteit, minder uitstelgedrag, betere sportprestaties, beter op mijn werk, en ga zo maar door. Ondertussen is deze vernieuwde versie van mezelf normaal geworden en moet ik eerlijk toegeven dat ik me ook regelmatig best een beetje eenzaam voel. Op de oergezellige vrijdagmiddagborrel waarin ik langzaam me op een gegeven moment niet meer bij de rest voel horen. En op alle andere bijeenkomsten waar iedereen drinkt. Zelfs het erover praten welke wijnen en bieren je lekker vindt en je erop verheugen dat je binnenkort die fles weer gaat opentrekken. Af en toe mis ik niet-drinkende vrienden om me heen die het helemaal begrijpen. Mijn drinkende vrienden zijn nog steeds fantastisch, maar vinden tegelijkertijd dat ik het mezelf aandoe en dat is natuurlijk ook waar. Zij begrijpen mijn nieuwe opvattingen over alcohol ook nog niet helemaal en ik wil niet de prediker gaan uithangen, dus dat houd ik voornamelijk voor mezelf, behalve als mensen ernaar vragen. Daarnaast mis ik af en toe het verdovende effect van de alcohol. Nuchter zit je constant in je hoofd en ben je heel bewust van alles. Die onbewustheid opzoeken en daarmee je hoofd uitzetten met alcohol mis ik denk ik ook nog wel eens. Tegelijkertijd besef ik me dat je je daarmee verstopt voor de dingen die er echt aan de hand zijn en dat die alcohol helemaal niets voor je oplost.
Toen ik nog dronk, dacht ik dat ik geen probleem met alcohol had. Ondertussen twijfel ik daaraan. Voornamelijk als ik naar gelegenheden ging waar mensen waren die ik niet goed kende, dan moest ik altijd snel een flink aantal drankjes naar binnen gieten om los te komen, om mezelf te worden, dacht ik. Dat vond ik normaal en praatte ik goed en dat is het natuurlijk helemaal niet. Nu is dat absoluut niet meer nodig. Ik sta niet zielig in een hoekje, maar voel me minimaal net zo zelfverzekerd als ik eerst was met 4 drankjes op. Misschien is dat wel het allergrootste voordeel van het niet drinken: het jezelf leren kennen zoals je echt bent en daar blij mee zijn. En dat te durven tonen. Ik ben enorm veel zelfverzekerder en geduldiger dan mijn drinkende zelf in nuchtere toestand.
Mijn advies aan mensen die ook wel eens nadenken over minder alcohol drinken zou zijn: probeer gewoon eens een tijd niet te drinken. Daag jezelf uit. En niet van die halfbakken: ik drink-niet-door-de-week oplossingen, maar gewoon jezelf er echt in onderdompelen, jezelf tegenkomen, jezelf echt leren kennen. Je hebt helemaal niets te verliezen. Maar goed, nu ben ik toch bijna aan het prediken tegen een doelgroep van vrijwel alleen maar alcoholvrije mensen en dat zou ik niet doen 🙂
Zelf hoop ik dat ik het nog heel lang volhoud en ben ervan overtuigd dat ik ook een manier weet te vinden hoe ik moet omgaan met de eenzame momenten. Mijn 117 dagen zie ik als een goed begin van iets heel moois, dus laat die teller nog maar een mooi tijdje doortikken!
En dat is een hele mooie instelling, hou dat vast! Supergoed om te horen dat je je al steeds meer een houding weet te geven als je eigen, zelfverzekerdere ik. Het is zo heerlijk als je merkt wie je bent zonder drank en daar trots op kunt zijn. Geniet ervan, ga zo door en ik hoop dat je dan binnenkort je eerste alcoholvrije jaar kunt gaan vieren!
En uiteraard onwijs bedankt voor het delen van je verhaal. Mocht iemand anders na het lezen hiervan nu ook eens zijn of haar verhaal willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.
Fijn weekend allemaal!
Wat een sterk en krachtig verhaal! Waarom het me zo triggert is omdat het zo een kopie van mijn verhaal zou kunnen zijn! Wat een synoniemen! Ga zo door!