Een slechte ervaring met alcohol kan een perfecte motivatie zijn om het voortaan anders te doen. En dan hoef je niet eens zelf over de kop te gaan, ook als je een ander zichzelf ziet verwoesten laat het je de ware aard van alcohol zien. Hier is een mooi verhaal van iemand die zo’n vervelende ervaring naar haar hand heeft gezet door daarna nooit meer te willen drinken. Hopelijk kan anderen inspireren om ook ooit die stap te zetten:
Sinds mijn studententijd ging er geen dag voorbij zonder alcohol. Ik ben nu 54. Toch hebben maar weinig mensen mij ooit dronken gezien, omdat ik dat – als gematigd drinker – zelden was. Maar die dagelijkse twee wijntjes waren een vast onderdeel van mijn dag. Elke dag, 36 jaar lang. Om een uur of vier, vijf tingelde er in mijn hoofd een belletje: wijntijd! En dat stemmetje kreeg vanzelfsprekend altijd zijn zin.
Soms dronk ik veel teveel. Ik had namelijk een vriendin die mij vaak gastvrij ontving en daarbij rijkelijk goede wijn schonk. Elke keer als ik bij haar was geweest ging ik flink aangeschoten, zwabberend op de fiets, naar huis en was de dag erna niets waard. Soms de dag daarna ook niet. En steeds weer nam ik me voor het nooit meer zover te laten komen: “Ik drink nóóit meer!” Herkenbaar?
Afgelopen april ging ik met de betreffende vriendin een paar dagen naar Berlijn, waar we sliepen in het appartement van haar ouders. Feitelijk was ik dus haar gast.
Ze zette het daar elke dag, vanaf de lunch, zodanig op een drinken dat ze tegen de avond heel onaangenaam dronken was. Ze is een paar keer zelfs onverklaarbaar woest op me geworden, waarbij ze brulde dat ik mijn spullen beter kon pakken en maar een hotel moest gaan zoeken. De volgende ochtend volgden steevast de excuses.
De laatste avond, het absolute dieptepunt, was ik weer de klos en verplichtte ze mij zelfs om tot vier uur op te blijven zodat ze tegen me kon blijven tieren. Zo denigrerend!
Blijkbaar is er toen een knop in mijn hoofd omgegaan, want na dit reisje heb ik nooit meer een druppel alcohol gedronken. Dat is nu 237 dagen geleden. En als ik al in de verleiding zou komen een wijntje te nemen is de gedachte aan deze tierende en stampvoetende vrouw, die normaal gesproken een redelijk beschaafd en intelligent persoon is, voldoende is om die aandrang meteen weer moeiteloos de kop in te duwen.
De wijze waarop drank een volwassene compleet kan ontdoen van elke vorm van waardigheid vind en vond ik ontluisterend. Helaas heeft de vriendschap het niet overleefd. Drank maakt dus inderdaad meer kapot dan je lief is.
Ik heb inmiddels allerlei lekkere drankjes ontdekt. Gemberbier is veruit mijn favoriet, maar ook mocktails, Crodino en 0% bier vind ik heerlijk.
Ik heb alcohol de afgelopen acht maanden oprecht geen moment gemist en ik kan iedereen van harte aanraden ermee te kappen. Je slaapt lekkerder, je voelt je beter, het geeft je zelfvertrouwen een boost en je kunt veel spontaner leven omdat je altijd in de auto kunt stappen om ergens heen te gaan. Bovendien ben je van de katers af en zet je jezelf nooit meer voor schut: “Wat heb ik gisteren allemaal gezegd?”
Hak die knoop door. Niet minderen, maar gewoon helemaal stoppen. Dan hoef je er ook niet meer over na te denken. Wel zo makkelijk.
Ik drink nóóit meer.
En ik ook niet! Ik zou niet eens meer terug willen, al kreeg ik er bakken met geld voor. Heel erg bedankt voor het delen van je verhaal, en ik kan me maar al te goed voorstellen hoe zo’n ervaring je over de streep kan duwen om nooit meer mee te willen doen. Wat een gek spul is dat toch, die alcohol…
Dankjewel dus! En mocht iemand anders na het lezen van dit verhaal ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol met ons willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.
Fijn weekend allemaal!