Dat het nooit te laat is om te stoppen, wordt deze week weer eens prachtig bewezen in dit sterke ervaringsverhaal. Als je lijf protesteert is het echt een teken dat het roer om moet, wat je sociale omgeving daar ook van mag vinden. Lees hier het verhaal van een gestopte zware drinker. Petje af voor deze topprestatie!
In het dagelijks leven ben ik werkzaam als inkoper/planner, wat ik overigens al 30 jaar met plezier doe. Ik ben 57 jaar, getrouwd en heb geen kinderen. We kunnen ons financieel dan ook prima redden.
Drinken doe ik al vanaf mijn veertiende. Mijn eerste biertje (ik drink alleen bier) vond ik meteen al heerlijk en voelde als een vlucht uit de werkelijkheid. Aan 1 had ik dan ook nooit genoeg, uiteraard tot ongenoegen van mijn ouders en mijn zussen. Ik dronk daarom altijd buitenhuis.
Toen de situatie niet meer te harden was ben ik op mezelf gaan wonen in een huis van de discotheekeigenaar bij ons in het dorp. Dit huis stond naast de discotheek en het cafe verderop in de straat. Ik heb me daar 10 jaar lang vol laten lopen, tot ik mijn huidige vrouw tegen kwam. Zij drinkt ook en in het milieu waar zij uit kwam was drinken heel normaal.
We zijn op gegeven moment samen gaan wonen. We hadden een huis gekocht en alles normaliseerde, ook qua drankgebruik. Althans, in onze ogen dan. Elke dag dronken we, maar niet meer dan slechts een paar glaasjes voor het eten.
Op een gegeven moment werden die paar er steeds meer, en de afgelopen jaren waren het zo’n 10 tot 12 flesjes bier voor het eten voor mij. Voor mijn vrouw waren dit er een stuk of 6. Met als klapstuk het weekend: op vrijdag de hele middag en avond doordrinken, op zaterdag en zondag ‘s morgens om 11.00 de eerste openmaken, en dan de hele dag door drinken.
Het ging van kwaad tot erger. Op een gegeven moment dronk ik 5 kratten bier per week. Ik kreeg last van leverpijnen, hartkloppingen, slokdarm klachten om maar te zwijgen over die vreselijke katers en die ellenlange slapeloze nachten (die dan weer werden weggedronken). Op mijn werk kwam er ook niet veel meer uit en toen ben ik 3,5 jaar geleden voor 5 maanden gestopt. Dat beviel prima, tot ik op een dag ik 1 biertje dronk bij een buurman. Binnen een paar weken zat ik weer op mijn 5 kratten bier per week dit duurde 3 jaar.
9 maand geleden ben ik weer gestopt voelde me ellendig, depressief en doodongelukkig. Ik ben in 1 keer gestopt zonder medicatie, en binnen een paar dagen voelde ik me stukken beter. Ik had geen leverpijnen of slokdarmklachten meer en ik kon weer slapen, ik hoefde me niet meer te schamen voor allerlei uitspraken, kortom een stuk gelukkiger. Mijn vrouw drinkt nog wel maar in zeer beperkte mate.
De euforie van het stoppen ebt na een aantal weken wel weg, dan begint het echte werk. Al mijn contacten zijn als je het goed bekijkt kroeg contacten. Daar ga ik niet veel meer mee om. Als je nuchter bent en je zit met een aantal mensen die hem flink raken, dan ben je er snel klaar mee. Elke keer moet je weer aanhoren wanneer je weer gaat drinken en lekker mee gaat ouwehoeren, want vergeet niet: het was meestal heel gezellig. Ik mis dat enorm. Overal namen we een biertje bij dat begon morgens al om 11.00 op vrije dagen en als ik alleen thuis was pakte ik met gemak om een uur of 9 mijn eerste biertje. Hoe heb ik dat overleefd? Waarschijnlijk omdat we altijd goed eten. We koken elke dag, nooit geen cafetaria of chinees. En we roken allebei niet.
Ik mis het enorm, en vooral mijn vele contacten. Ik vermijd feestjes en verjaardagen, tot onvrede van mijn echtgenote die wel een biertje kan drinken. Dat ene biertje drinken kan ik nooit meer, dat weet ik van mezelf. Ik heb aan 1 genoeg en als dat gebeurd kom ik er nooit meer vanaf. Ik voel me dus best vaak eenzaam. Ik heb mijn oude hobby gitaar spelen wat serieuzer opgepakt en ik kan weer een boek lezen. Dat ging voorheen ook niet meer, want na een paar bladzijden wist ik al niet meer waar het over ging.
Als je stopt met drinken kom je er ook pas echt achter hoeveel tijd je daaraan kwijt was. Toen ik dronk lag ik tussen acht en negen op bed je slaapt makkelijk in maar nachts word je wakker en lig je maar te malen. Nu ga ik tussen elf en twaalf naar bed slaap in 1 keer en word ‘s morgens vroeg superfit wakker met de hele dag nog voor me. Wat dan te doen? Ik kon de hele dag aan de keukentafel zitten drinken, nu ga ik samen met mijn vrouw wandelen auto rijden in huis lagen ook nog genoeg klussen kortom een heel ander leven.
Tegenwoordig pak ik water, thee en een enkele keer een 0.0 biertje. Ik weet dat weer drinken geen optie is; dan ga ik dood. Ik ben nog steeds zoekende, want als je meer dan 40 jaar gedronken hebt weet je niet beter. Ik vind drank ook heel erg lekker, in mijn familie komt alcoholisme overigens verder niet voor. In mijn ogen is het een hersenziekte dat drinken heeft iets kapot gemaakt. Kijk maar eens op YouTube naar de video van dr. Els Noorlander, zij legt dit allemaal haarfijn uit en is voor mij een echte motivatie geweest om radicaal en helemaal te stoppen. Minderen is jezelf voor de gek houden.
Veel mensen denken dat alcoholisten laagopgeleide slapjanussen zijn die van een uitkering leven, maar in mijn omgeving en vrienden/kennissen kring zie ik mensen met uitstekende banen en goed lopende eigen bedrijven die er net zo aan toe zijn als ik. Ik heb ze ook bedrijven en banen zien verzuipen en vergokken trouwens. Verder merk ik dat ik veel positiever ben geworden en niet meer depressief, een tegenslag in het leven kan je veel makkelijker aan zonder drank, geloof me.
Ook merk ik dat contacten met andere mensen makkelijker aan het worden zijn. Je kan een normaal gesprek voeren zonder te lallen en onzin uit te kramen. Dit is een proces waar ik nog midden in zit. Mentaal word je veel sterker en dat bevalt prima. Op mijn werk gaat het ook zoveel beter, ineens kom je met nieuwe goede ideeën, het kost ook veel minder moeite dan met een ellendige kater. Ik zat nooit in de kantine met mijn collega’s, want ik schaamde me kapot. Een kopje koffie drinken ging hevig bevend naar mijn mond. Dat alles heb ik altijd goed verborgen kunnen houden. Een functionerend alcoholist heet dat, maar nu ben ik een herstellend alcoholist.
Ik heb nog een lange weg te gaan, maar het gaat me lukken.
En daar geloof ik ook heilig in! Supermooi dat je het nu al zover hebt weten te schoppen, en ijzersterk dat je vooral volhoudt tussen alle sociale druk heen. Ga vooral zo door, en geniet van je herwonnen vrijheid. Complimenten!
En mocht iemand anders na het lezen van dit verhaal nu ook eens zijn of haar ervaring over stoppen met alcohol met ons willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik zo snel mogelijk contact met je op.
Ik vind het super dat je het zo goed volhoud ik ben nu nog maar 2 weken alcoholvrij, wat voor mij al een hele prestatie is en waar ik al heel fier op ben, in sommige alinias ken ik me zelf, maar zoals je beschreef je hebt een heel ander leven en dat merk ik bij mezelf ook als ik een maand alcoholvrij ben ga ik ook men verhaal even delen.
Maar knap van u al.
Doe zo voort.
👍
Bedankt voor je reactie Angela, ik ga ervoor zorgen dat je compliment bij de schrijver terecht komt. Leuk van je 🙂