Één van de beste tips die je iemand kunt geven die is gestopt met alcohol, is om vooral te blijven genieten van alle voordelen die het stoppen wel niet voor je heeft. De schrijfster van het verhaal van deze week beschrijft het alsof je hele dag vol zit met kleine cadeautjes als je nuchter bent, en dat is ook echt helemaal zo! En het mooiste is dat je op een gegeven moment zo aan die cadeautjes gewend bent, dat je ze echt voor geen goud meer in zou willen ruilen voor alcohol. Dat duurt een tijdje (misschien wel een jaar of 2), maar dát is echte alcoholvrijheid! En deze schrijfster is al een heel eind goed op weg. Geniet van dit mooie verhaal:
Vandaag mag ik vieren dat ik 160 dagen nuchter ben. Om 20.00 uur vanavond, om precies te zijn. Want 160 dagen geleden om deze tijd was de rode wijn op. Dat gebeurde niet geheel per ongeluk, dat had ik zo gepland.
Ik was al langer bezig met stoppen. Ik dronk namelijk te regelmatig en te veel, en daarbij was er sprake van een progressief verloop. Hoe dit zo gekomen is zal ik je hier vertellen. Mijn voornemen was om het kort te houden, maar dat is niet gelukt. Dan weet je dat vast.
Om te beginnen: ik ben 55 jaar “oud” en opgegroeid in een warm gezin. Mijn vader dronk een biertje met mate, mijn moeder dronk nagenoeg niet. Rond mijn zeventiende begon ik voorzichtig met een sneeuwwitje, bier met 7up. Niks extreems, dronken werd ik toen nog niet. Ik dronk een beetje mee om stoer te doen, maar verder was ik best braaf. Comazuipen bestond nog niet, voor zover ik me kan herinneren. Of misschien zag ik het niet.
Na het atheneum volgde ik de opleiding tot verpleegkundige, ging ik intern wonen bij het ziekenhuis, en ging ik meer drinken. Ik werd lid van een heel gezellige sportclub waar veel werd gedronken. Elke zaterdagavond na de training door naar de friettent en vervolgens naar het café. Op zondagochtend weer oefenen, gevolgd door een paar biertjes. Regelmatig feestjes en kampeerweekendjes, allemaal met veel alcohol. En ik ontdekte wijn.
Dronken in een pup-tentje gekropen tijdens een weekendje weg, om vervolgens doodziek het hele tentje vanbinnen onder te braken. Inclusief slaapzak. Totaal los gegaan tijdens een jaarwisseling, in een bomvol café van een barkruk gevallen met twee benen in de lucht, uiteindelijk bij ouders van vrienden thuis beland om daar tot een uur of vijf in de ochtend brakend naast de wc pot te hangen. Dat zijn mijn vroegste herinneringen uit die tijd. Nou ja, daar is nog niks mis mee op die leeftijd, toch?
In die tijd overleed mijn vader op 43-jarige leeftijd. “Gelukkig” gaf dit geen aanleiding om meer te drinken, ondanks het grote verdriet. Ik ontmoette mijn echtgenoot, en we hadden het ‘s avonds vaak gezellig. Daar hoorde wijn en bier en een stukje kaas bij natuurlijk. Eerst alleen op zaterdagavonden, toen ook op vrijdagavond, zondagavond, en naarmate de jaren vorderden hadden we ook doordeweeks steeds vaker een goede reden om een fles open te maken. Of gewoon geen reden, was ook al genoeg.
Ik dronk in een hoog tempo. Ik kon gemakkelijk twee glazen wegwerken terwijl mijn echtgenoot nog rustig aan zijn eerste flesje bier bezig was. Lekker muziekje erbij, en dan werden het lange nachten, soms tot de zon weer op kwam. In die tijd begonnen ook de katers te komen…
Ondertussen werkte ik gewoon, en dat ging gelukkig goed. Ik ken mijn verantwoordelijkheden als verpleegkundige. Als ik vroege dienst had dan zorgde ik wel dat ik op tijd in bed lag, en gelukkig is er nooit iets fout gegaan op mijn werk. Toch had ik dan vaak de avond daarvoor wel gedronken, maar dan begon ik gewoon eerder en hield ik op tijd op. Lekker fit wakker worden was het niet, maar dat was de schuld van de wekker.
Mijn drinkgedrag begon toen wel wat vervelend te worden. Voor mijn echtgenoot die wel op tijd kon stoppen, voor mijn bloeddruk en cholesterol, voor mezelf in zijn geheel, en ik werd een niet al te best voorbeeld voor mijn (stief)zoon die bij ons opgroeide. Er waren feestjes die ik verpestte omdat we eerder naar huis moesten omdat ik teveel gedronken had. Dat was nog grappig toen ik een twintiger was, maar als veertiger zijnde was het echt niet zo leuk meer. De schaamte de volgende dag was een marteling!
Ook liep het aantal milliliters op, een fles wijn was zo leeg, soms tot mijn eigen verbazing. En dan was het nog niet genoeg, wilde ik meer. Ik ging steeds vaker zonder tanden poetsen en met make-up op naar bed, soms te lam om mijn kleding nog uit te trekken. Regelmatig wist ik de volgende dag niet goed meer wat er het in laatste uur van de vorige avond nog gebeurd was…
Het wakker worden was dan nog het meest verschrikkelijk, dat rottige gevoel, hoofdpijn, dorst, moe, schaamte. Liters melk en paracetamol, en de dag maar weer door zien te komen. Wat meestal een vrije dag was, voor de helft ingekort door mijn eigen schuld.
Twee jaar geleden ben ik, op een vrijdagavond alleen thuis, gevallen. Tegen het salontafeltje. Tot op heden weet ik nog steeds niet of ik eerst gevallen ben en toen bewusteloos raakte, of andersom. In ieder geval had ik een fles wijn binnen een half uur leeg gedronken. Ik werd bloedend wakker, op het vloerkleed, scheur in mijn bovenlip. Ik kon met moeite “112” appen naar mijn echtgenoot, hij is snel naar huis gekomen en heeft me naar de spoedeisende hulp gebracht. Ongelofelijk dat we toen niet geflitst zijn vanwege te hard en door rood rijden.
We moesten naar het ziekenhuis waar ik toen werkte. Dat was echt verschrikkelijk, ik schaamde me zo! Ze hebben de scheur gehecht (nog altijd een beetje zichtbaar, dat functioneert nu als reminder), en een CT-scan van mijn hoofd gemaakt, gelukkig geen hersenschudding. Ik ben daarna zo’n 11 weken alcoholvrij geweest, maar ben uiteindelijk weer gaan drinken. Tijdens een vakantie. Binnen no time was ik weer op hetzelfde niveau. Soms nog een beetje erger.
Vorig jaar zomer heb ik een nieuwe stop-poging gedaan, maar ook toen uiteindelijk weer begonnen. Weer tijdens een vakantie. Ondertussen werd het een gewoonte om een glas wijn (of twee) te drinken tijdens het koken, dronk ik steeds vaker een glas voordat ik naar een feestje ging, opende ik regelmatig na mijn dienst een fles om “even bij te komen”, en werden de katers steeds heftiger.
En toen kwam december, en in een van die laatste weken had ik drie keer een kater. Mijn echtgenoot was er klaar mee, en ik ook. Op tv zag ik Evi Hanssen, ze had een boek geschreven over stoppen met drinken, ik heb het gekocht en dat is mijn redding geweest.
Ik begon toen met mijn huiswerk, namelijk (quit lit) lezen, ik luisterde naar de podcasts die Evi achterin haar boek adviseerde, las daardoor nog meer quit lit en uiteindelijk viel het kwartje. Ik kwam erachter dat ik absoluut niet de enige ben, dat mijn stopknop kapot is gegaan de laatste jaren, en ik leerde hoe slecht alcohol eigenlijk is voor je gezondheid, om maar niet te spreken van alle andere nadelen zoals slecht slapen, depressie en angsten. Ik leerde over stoppen met drinken, over triggers, valkuilen, alcoholvrije alternatieven, hoe om te gaan met je drinkende omgeving etc etc.
Op die zaterdagavond 160 dagen geleden was ik alleen thuis, ik heb het restje van de vorige avond nog opgedronken en omdat mijn echtgenoot een tijdje in het buitenland was heb ik ervoor gezorgd dat er geen alcohol meer in huis was. En toen was het 20.00 uur, en dat was het…
Ik heb nog een kop thee gedronken, ben vroeg naar bed gegaan, werd op zondagochtend zonder kater wakker, en mijn reis was begonnen. En deze keer mèt huiswerk.
Inmiddels ben ik nog steeds met die reis bezig, en het gaat goed. Ik wandel veel en eet gezonder, ben 5 kilo afgevallen wat niet eens de bedoeling was maar wat een prettige bijkomstigheid is, want ik pas weer in een aantal reeds afgeschreven kledingstukken. Ik slaap beter, heb meer energie, mijn cholesterol is genormaliseerd, mijn huid ziet er beter uit, en zo kan ik nog heel lang doorgaan.
Mijn voornemen was en is om een jaar lang niet te drinken, maar ik voel me in zoveel opzichten zo goed dat ik er wel eens over denk om maar helemaal niet meer te drinken. Maar……stapje voor stapje! Natuurlijk heb ik best nog moeilijke momenten, cravings en triggers, maar ik kan ze steeds beter de baas, herken ze op tijd, en ik weet wat ik er aan kan doen.
Ik drink naast thee (ongelofelijk hoe veel lekkere thee er bestaat) ook regelmatig alcoholvrije alternatieven, die zijn er genoeg, ook zonder al te veel suiker, de markt in deze wordt steeds groter gelukkig. En als er in een restaurant geen alternatieven op de kaart staan vraag ik gewoon om een wijnglas bij mijn spa blauw. Dat proost veel fijner dan een saai limonadeglas. Allemaal geleerd dankzij het huiswerk. Ik weet het, dit geldt niet voor iedereen, maar voor mij wel.
Ik houd mijn boeken en podcasts bij de hand, ze zijn mijn hulpmiddelen. Ik heb een app die mijn nuchtere dagen telt, en ben lid van een online community waar je alles kunt delen en steun kunt vinden bij lotgenoten. Ik heb het geluk dat mijn omgeving meewerkt. Ik krijg wel vragen op feestjes en andere evenementen, maar ik vertel gewoon trots aan iedereen die het wil weten waar ik mee bezig ben. Geen probleem van maken. Als ze me saai vinden dan is dat maar zo, het is mijn leven en mijn gezondheid!
En weet je wat saai is? Drie keer per week met een kater wakker worden, of voor de zoveelste keer een gezellige avond verpesten, of niet meer kunnen articuleren om 22.00 uur terwijl het een gewone dinsdagavond is, dát is pas saai. (Dat zeg ik dan ook gewoon, en probeer daarbij te shinen als een grote gloeilamp).
Tot slot: mijn advies aan mensen die nieuwsgierig zijn en/of overwegen om te stoppen: doe je huiswerk. Verdiep je in de materie, er bestaan genoeg boeken, van ervaringsdeskundigen in de vorm van een dagboek, of informatieve boeken, luister naar podcasts over dit onderwerp, zoek mensen op die ook gestopt zijn, ben ermee bezig. Het geeft je zoveel goede tips en steun om de eerste tijd door te komen.
Dit zijn bijvoorbeeld een aantal boeken waar ik veel aan heb gehad:
“The unexpected joy of being sober” van Catherine Gray
“Chardonnee” van Clare Pooley (Nederlands)
“Quit like a woman” van Holly Whitaker
En ook deze podcasts zijn zeker de moeite waard:
“Eerlijk over alcohol” van Koos van Plateringen
“Sober Awkward” van Victoria Vanstone en Lucy Good
“How I quit alcohol” van Danni Carr
Download een app die je nuchtere dagen telt, en die ook bijhoudt hoeveel geld en vrije tijd je overhoudt. Lees daar de verhalen van anderen die ook gestopt zijn. Het is zo fijn om te zien dat je niet de enige bent en dezelfde ervaringen hebt en doormaakt. Uiteindelijk moet je het natuurlijk zelf doen, jij bent degene die dat glas niet meer aan je lippen moet zetten, maar hulp erbij maakt het zoveel gemakkelijker.
Ga niet op de bank zitten mokken en afwachten, met het gevoel dat iedereen drinkt behalve jij (dat deed ik voorheen dus wel), maar zoek het positieve ervan op, en geniet daar van. Want nuchter zijn levert zoveel kleine cadeautjes op, de hele dag door, en misschien wel de rest van je kostbare leven!
Ik ben er nog niet, of misschien ben ik er al wel. Geen idee. Ik zit in ieder geval op de goede weg.
En dat kan je wel zeggen, zeker na dat griezelige ongeluk! Echt supermooi dat je nu zo lekker in de wedstrijd zit, en wat sla je de spijker op z’n kop met je laatste advies. Zoek het positieve ervan op, en geniet daarvan. Dat is precies de instelling waardoor je het vol kunt blijven houden. Denk niet aan wat je niet meer mag, maar juist aan wat je er allemaal voor in de plaats hebt teruggekregen. En dan wil je niet anders meer!
Nogmaals ontzettend bedankt voor je mooie bijdrage, en bedankt dat ik het hier mag delen op alcoholvrijheid. Ik hoop dat het anderen zal inspireren om ook die mooie stap te maken. En als iemand anders dit leest en ook een keer zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol met ons zou willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.
Fijn weekend allemaal!
