“Ik wil geen alcohol meer nodig hebben om te zijn wie ik ben”

“Alcohol hoort er toch gewoon bij?” Helaas lijkt dat vaak wel zo, maar gelukkig hoeft dat helemaal niet zo te zijn. Er bestaat gelukkig ook zoiets als een leven zonder alcohol, maar om dat te leiden moet je wel echt even wennen. Je moet afscheid gaan nemen van het leven zoals je dat hebt gekend, en die realisatie is best wel even eng. Maar laat je je daardoor alsjeblieft vooral niet tegenhouden, want als je ervoor gaat wordt je na verloop net zo vrij als de schrijfster van dit verhaal. Ga ervoor!

Ik ben 44 jaar, moeder van een dochter en stiefmoeder van een stiefzoon, getrouwd en docent op een MBO. Ik heb een pittige jeugd gehad met veel angsten, verdriet en het gevoel niet begrepen te worden. Op hele jonge leeftijd (12 jaar) begon ik met verslavende middelen. Eerst begon ik met roken, maar vanaf mijn 13 jaar ging dat al gauw over naar andere middelen. Ik was een weekend gebruiker, maar een maat houden, dat heb ik nooit gekund. Ik wilde altijd al graag meer. Ik dronk wel eens alcohol voor mijn 21ste, maar niet vaak en ook niet elk weekend. Ik leerde een jongen kennen die elk weekend ging stappen en zo kwam ik steeds meer in aanraking met alcohol en stopte ik met de andere verdovende middelen. In de zeven jaar dat ik een relatie had, ging mijn alcoholgebruik van alleen de weekenden, naar ook doordeweeks. Het weekend begon al op woensdag.

Ik leerde iemand anders kennen. Hij gebruikte verdovende middelen waardoor je niet dronken kon worden. Ideaal, dan kon ik nog meer drinken. Regelmatig had ik black-outs en ik begon in die jaren ook al op maandag met baco’s, thuis op de bank, even de dip weg te drinken. Ook deze relatie eindigde en ik zonk verder weg in de alcohol en drugs. Mijn redding is de zwangerschap van mijn dochter geweest. Ik was 31 jaar en moest toen wel stoppen met alles. Ik verhuisde en kwam in rustiger vaarwater.

Ik leerde mijn huidige man kennen en kreeg een baan in het onderwijs. Na de zwangerschap had ik periodes waarin ik de omgang met alcohol redelijk onder controle had als het goed met me ging. Afgewisseld met dagelijks drinken als het niet goed met me ging. Ik kon wel functioneren: ik werkte en ik deed wat ik moest doen. Soms met feestjes werd ik echt dronken, maar goed, dat deed dan iedereen. Niemand wist dat ik dan op maandag ook gewoon weer 3 flinke glazen wijn dronk.

Ik dronk vanaf woensdag een fles per dag en op maandag, dinsdag soms niet, of dan 3 grote glazen. In 2019 heb ik voor het eerst meegedaan met dry january. Met moeite maakte ik de maand vol en daarna ging ik gewoon door met wat ik gewend was. Het jaar daarop trok ik het door tot de voorjaarsvakantie, het jaar daarna tot 3 maanden en in september 2 maanden en vorig jaar heb ik van januari tot december zo goed als niet gedronken. In dat jaar heb ik de app van alcoholvrijheid gedownload en ik dacht “ik zie wel hoe lang ik het volhou”.

Ik heb toen in de zomervakantie en in december 2 weken wel gedronken, ook meteen weer 1 fles wijn per dag. Ik merkte dat het niet drinken me goed beviel en dat het zoveel goeds bracht. Naast de lichamelijke dingen zoals afvallen, beter slapen, gezonder eruit zien, haal ik ook veel winst in mijn geestelijke welzijn. Vaak zeggen mensen: “maar drink je dan helemaal niet meer, dat is toch niet gezellig?”. Ik kan echt zeggen dat ik zelf vind dat ik veel gezelliger ben zonder drank. Ik ben veel stabieler in mijn emoties en ik weet nog wat ik zeg en doe.

Ik kan ook oprecht zeggen dat ik hele periodes het drinken ook echt niet gemist heb. Wat ik lastig vond en waarom ik in de zomervakantie en in december wel gedronken heb, is het idee dat je in je vakantie niet meer met een lekker wijntje of biertje op het terras kan zitten, of met kerst verschillende wijnen kan drinken die passen bij de gerechten. Het genieten van het eerste wijntje dat is, denk ik, wat ik mis, want dat genieten van dat eerste wijntje is maar kort, tenminste wel bij mij, want ik dronk echt vaak voor de roes. Maar het blijft bij mij niet bij een wijntje, ik zit weer heel snel op mijn oude niveau en dat heb ik vorig jaar ontdekt.

Ik verdiende wijn, bij een goede dag, slechte dag, zware dag en/of verdrietige dag. In januari ben ik opnieuw gestopt, maar nu voor het echie. Ik ben podcasts gaan luisteren en boeken gaan lezen. Ik ben verslaafd, ik kan geen maat houden en ik zal nooit leren om 1 wijntje te kunnen drinken. Ik heb mijn emoties op al hele jonge leeftijd leren te verdoven. Deze stopronde heb ik het echt zwaar gehad en ik heb mezelf door de eerste 2 maanden moeten heen slepen. Vorig jaar was de uitdaging nieuw en blijkbaar toch nog ergens de uitweg voor mezelf bedacht, maar het was niet voor altijd. Ik besef me nu wel dat het voor altijd is…

Ik wil geen alcohol meer nodig hebben om te zijn wie ik ben. Ik wil puur zijn en dat is eng en waarschijnlijk ook nog een lange weg, maar het is in elk geval wel echt. Ik heb nu te veel kennis opgedaan om nog langer onwetend te kunnen zijn over de effecten van alcohol. Het drinken van alcohol is zo gewoon in onze maatschappij en het is bijna ongewoon om niet te drinken. Gelukkig begint het taboe van het niet drinken er wel steeds meer vanaf te gaan. Op steeds meer terrassen kun je alcoholvrije drankjes krijgen. Ik drink voornamelijk ginger ale, thee en water, maar heel soms op een terras een alcoholvrij biertje, dan moet je wel goed opletten want 0,5 wordt ook als alcoholvrij gezien. Vorig jaar en de eerste 2 maanden dit jaar kon ik dit niet, het deed me te veel aan echt bier denken.

Ik vind het heerlijk om niet meer brak op te staan, lekker in de natuur te wandelen en meer tijd te hebben. Alcohol drinken kost veel tijd, vooral als je moet bijkomen van een zware avond. Ik vind het heerlijk om steeds helder te zijn in mijn hoofd. Ik vind het wel lastig dat emoties er zijn, ze komen soms hard binnen en de weg van het hiermee om leren gaan is nieuw. Ik ben een ander iemand geworden en ben nog op zoek naar wie die persoon is, wat vind ik nog meer leuk in mijn vrije tijd.

Ik wil een ieder adviseren bij twijfel zeker informatie te gaan lezen of beluisteren, dat heeft mij enorm geholpen. Het gevoel niet alleen te zijn of alleen te worstelen met alcohol is echt bevrijdend. Ik ben niet zwak omdat ik niet met alcohol om kan gaan. Het maakt mij geen minder mens. Ik vind het knap dat er mensen zijn die wel maar 1 of 2 wijntjes kunnen drinken en dan weken niks. Ik ben en kan dat niet, ik ben verslavingsgevoelig en ik heb alcohol behandeld als een vriend, maar dat is het zeker niet.

Bedankt voor je verhaal, en als alcohol al een vriend is, is het in elk geval een hele geniepige. Heel goed dat je jezelf nu realiseert dat het afscheid voor altijd is. Dan kan je tenminste het rouwproces starten om die ‘vriend’, en daarna kan je pas echt weer helemaal vrij zijn met je leven. En pas dan hoef je ook echt niet bang te zijn dat je die vriend plotseling nog eens onverwacht tegenkomt op het terras of tijdens kerst 😉

Heel erg bedankt voor het delen van je mooie woorden, en mocht iemand anders na het lezen van dit verhaal nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.

Fijn weekend allemaal!