Het is toch interessant hoe je jezelf ineens in een ander daglicht gaat zien zodra je stopt met drinken. Je kunt in no time van een compleet feestbeest omschakelen naar een zogenaamd saaie vent/vrouw die gewoon bewust geniet van zijn of haar tijd. En relaxed dat dat is! Daar is dan toch helemaal niets mis mee? Ook al kost dat een paar zogenaamde vrienden, ik zou dat bewuste genieten van je beperkte tijd hier op aarde geen goud meer willen inruilen. En feesten kan nog steeds prima, ook zonder drank! Dat wordt ook weer eens onderschreven in dit mooie, bewuste ervaringsverhaal van deze week:
Ik ben 54 jaar en werk in de zorg. Ik ben al bijna 31 jaar gelukkig getrouwd en geniet van mijn kids en kleinkinderen. Ik ben opgegroeid in een veilig fijn gezin. Op mijn 15e begon ik uit te gaan en merkte dat ik toch wel wat meer zelfvertrouwen kreeg van een paar biertjes.
Alcohol was doordeweeks geen probleem, maar zeker wel toen ik ouder werd in de weekenden en op feestjes. Tijdens mijn zwangerschappen heb ik nooit een druppel gedronken, alles voor mijn kindjes. Maar daarna ging het met feestjes, vakanties, carnaval en borrelavonden met vrienden al snel mis.
Iedereen vond mij een echte partyanimal, altijd leuk als ik er was. Een gangmaakster, lekker gebekt en zo gek als een deur. Achteraf zo onzeker als de pest, maar dat wist ik toen nog niet. Ook nuchter ben ik een sociaal mens, maar toch veranderde er iets als er alcohol in het spel was.
Ik merkte met de tijd dat ik altijd als laatste weg ging van feestjes, naarmate de avond vorderde steeds sneller de drankjes achterover knikte en zo lam werd als wat. En erger nog: ik begon flinke black-outs te krijgen. Dan viel ik wel eens om (gelukkig is het steeds redelijk goed afgelopen op wat blauwe plekken na) of ik viel op de bank in slaap. Ik zei maffe dingen tegen mensen en deed dingen die ik nuchter nooit zou doen.
Met kerst en andere familiefeestjes begonnen mijn man en kids zich aan me te ergeren, niet om wie ik was maar omdat ik geen maat kon houden. Als het echt erg was, gaven ze me zonder dat ik het wist alcoholvrij bier. De laatste tijd dronk ik droge witte wijn en dan ook echt wel 1 tot 2 flessen per avond. Want ook met mooi weer, als ik het druk had konden we lekker ontspannen. Nog steeds was er als ik niet dronk niets met me aan de hand, maar ik had een probleem. Ik ben een echte binge drinker, rupsje nooitgenoeg.
Ik begon me aan mezelf te ergeren. Waarom deed ik dat? Was ik wel zo’n zelfverzekerde party animal? Ik haatte de katers, blackouts, vreselijke hartkloppingen en angsten waar niemand iets van wist. Want hey, dat hang je niet aan de grote klok! En wat nog het ergste was (wat niemand weet) is dat ik in mijn bed plaste als ik zo lam was als wat.
Ik besloot recentelijk dat het mooi was geweest, na bijna ieder weekend en feestje te hebben binge gezopen al die jaren. Het valt me reuze mee, alleen de eerste dagen na 4 mega zuipfestijnen waren de hel door hartkloppingen en angst.
Nu merkte ik met carnaval dat ik zonder alcohol dus net zo gek kan doen als met drank op, daar ligt het niet aan. Het viel me nu op dat lamme mensen (en dat was ik ook altijd) niet leuk zijn en 100 keer hetzelfde zeggen en zelf denken dat ze hip en geweldig zijn. Ik merkte dat ik misschien wel dronk om ook aan dat beeld te voldoen (oei die was raak). Want voor wie moest ik mezelf bewijzen?
Ik ervaar dat ik het veel fijner vind om eigenlijk een film te kijken of een flinke wandeling te maken. Ik besef me nu dat ik dat eerste drankje helemaal niet zo lekker vond. Het was het drankmonster dat ik wakker maakte om de volgende fles wijn of 20 biertjes in no time weg te drinken. Om vervolgens de stoere dame te zijn die hem wel lust.
Wat een eye-opener. Ik vraag me ook oprecht af of die “vrienden” wel mijn vrienden zijn. Ik ben nu saai tenslotte en moet me verantwoorden waarom ik niet drink. Ik merk zelfs nu al dat ik de spiegel ben waarin ze kijken omdat ze zelf ook nogal wat wegkloeken ieder weekend en elke gelegenheid die er is.
Ik ben er voorgoed klaar mee. Ik ben helder in de ochtend en mijn hartkloppingen zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik slaap veel beter, het is gewoon top. Tegelijk weet ik dat ik er ook zeker nog niet ben. Ik moet echt nog wel de balans vinden in mijn nieuwe alcoholvrije leven. Ik ga wat vrienden laten varen en ga doen wat ik echt leuk vind, in plaats van altijd maar het feestbeest uit te hangen en daarmee zoveel drank, katers en tijd nutteloos zie verdwijnen. Maar ik voel dat dit helemaal goed gaat komen…
……wordt vervolgd…… want alcoholvrij smaakt naar meer!
En zo is dat! Het is eeuwig zonde om je tijd nutteloos te zien verdwijnen onder invloed, dus het is werkelijk briljant dat jij deze mooie stap hebt genomen naar alcoholvrijheid. Gefeliciteerd daarmee, en ga vooral zo door!
En mocht iemand anders na het lezen van dit verhaal nu ook eens zijn of haar verhaal over stoppen met alcohol willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mailadres achterlaat neem ik zo snel mogelijk contact met je op.
Fijn weekend allemaal!
Sinds vorige week kan ik de nieuwe verhalen niet meer in de app terugvinden
Dat meen je niet? Ik zie hem zelf ook niet plotseling… foute boel! Ik ga ermee aan de slag, dank voor het doorgeven!
Wat is het laatste verhaal dat je nog in de app ziet staan?
De zeurende oude heks
He wat maf… bij mij is het die van het pensioen. Daar gaat iets flink mis vrees ik. Nu nog de tijd vinden om het te repareren. Lastig, maar ik ga er zsm mee aan de slag!
Succes!
Hoera, het is inmiddels weer gefixt! Ik heb de bug gevonden en gelijk kunnen oplossen. Toch fijn als zoiets gewoon lukt 🙂
Nogmaals bedankt voor het aangeven Sonja, daar is de app toch weer een stukje beter mee geworden!