“Ik voel me vastbesloten om dit door te zetten”

“Een goed begin is het halve werk”. “Elke reis begint met een enkele stap”. Je kent ze wel: talloze uitspraken en gezegdes over de start van een nieuwe weg, en allemaal zijn ze heel erg van toepassing op de reis die iedereen voor zichzelf meemaakt richting die felbegeerde alcoholvrijheid. De schrijver van deze week heeft zijn eerste maand erop zitten, maar ik heb zo het vermoeden dat er hier nog veel op zullen gaan volgen. Hier lees je alvast over het begin van zijn reis:

Ik ben 44 jaar en woon samen met mijn vriendin en zoon van 16. In het dagelijkse leven ben ik werkzaam bij een bedrijf wat modelauto’s verkoopt over de hele wereld.

De laatste tijd dronk ik gemiddeld 8 tot 12 blikjes bier per dag. Terugkijkend op mijn leven kan ik zeggen altijd wel (te) veel te hebben gedronken, en ik herken ik de andere verhalen van bang zijn niet genoeg in huis te hebben heel goed. Ik heb eigenlijk altijd al geweten een probleem te hebben, maar ik had nooit de wil of motivatie om echt te willen stoppen.

Je zou dus kunnen zeggen dat dit eigenlijk mijn eerste serieuze poging om te stoppen is. Inmiddels drink ik nu bijna een maand niet en voel me opgelucht, dankbaar, strijdbaar en vooral vastbesloten om dit door te zetten.

Mijn vriendin zei me al langer dat ik moest minderen en eigenlijk wist ik dat ook wel, toch kwam de laatste zet uitgerekend op een moment dat ik lekker aan het bier zat in de derde helft bij mijn voetbalelftal. Ik zat tussen twee van mijn teamgenoten die vanwege gezondheidsredenen (hopelijk tijdelijk) niet kunnen voetballen, gewoon omdat dat nu even niet gaat. Deze twee willen altijd voetballen, ondanks dat ze respectievelijk de 55 en de 60 gepasseerd zijn. Hun gezondheid laat dat gewoon nu niet toe. Ik ben daarentegen pas 44 en kan gewoon voetballen, maar miste de drive en voelde me gewoon niet fit of lekker genoeg. Precies op dat moment daar in onze voetbalkantine kwam het als een mokerslag binnen en voelde ik me vreselijk ellendig. Op dat moment wist ik: dit wil ik niet meer.

Nu bijna een maand verder voel ik me energieker en fitter dan ik in lange tijd heb gedaan. Ik sla geen training meer over en bezoek de sportschool minimaal 3 keer per week. Ik slaap beter en vaster, word uitgerust wakker en zit lekkerder in mijn vel.

Natuurlijk gaat het allemaal niet vanzelf en zijn er genoeg momenten dat ik denk “wat maakt het uit, eentje kan best”, of dat ik het me gewoon niet voor kan stellen om nooit meer een biertje te drinken. Op die momenten denk ik terug aan de stress over of ik wel genoeg drank in huis heb, tot het verstoppen van lege blikjes of aan dat moment in de kantine. Dan gaat dat gevoel weer weg, al is dat soms maar voor even.

Voor nu voel ik me goed en krijg veel steun van familie, vrienden en mijn teamgenoten. Het belangrijkste is eerlijkheid en openheid. Ik heb er geen moeite mee mijn ziekte (verslaving) uit te leggen aan anderen. Naar mijzelf toe was dit moeilijker en duurde dat aanmerkelijk langer.

Ik denk dat je diep van binnen zelf moet voelen of je er klaar voor bent. En het helpt als je iets hebt om je aan vast te houden. Bij mij is dat sporten, koken, lezen en wandelen. Ik drink veel water, thee en soms een frisje.

Ik hoop dat andere mensen hier wat aan hebben, en wat er ook gebeurt geloof in jezelf en wees eerlijk. Naar anderen, maar vooral en eerst naar jezelf!!

En dat is een advies dat je natuurlijk altijd voor iedereen geldt. Dankjewel daarvoor! En dankjewel voor je verhaal. Je reis naar alcoholvrijheid is misschien nog vrij pril, maar een goed begin is het halve werk en wat dat betreft denk ik dat je nu prima in de wedstrijd staat. Ik zou het heel leuk vinden om over een tijdje van je te horen hoe het je dan vergaat, en dan voeg ik die heel graag toe aan dit eerste hoofdstuk van jouw nieuwe verhaal. Veel geluk, en hopelijk tot dan!

En mocht iemand anders na het lezen van dit verhaal nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.

UPDATE: nu ik vandaag dit verhaal live zet op Alcoholvrijheid zijn er alweer 4 maanden voorbij sinds hij dit scheef, en ik heb natuurlijk even nagevraagd hoe het nu met hem gaat. Goed nieuws is dat hij nog altijd gestopt is, alleen valt het hem momenteel wel zwaarder dan in het begin. En ook dat hoort volgens mij bij de weg naar alcoholvrijheid. Ups en downs, en als de eerste euforie voorbij is komen er onvermijdelijke momenten en periodes waarin je op de proef gesteld wordt. Maar probeer het dan om te draaien: dat zijn juist de kansen waarop je kunt bewijzen dat jij dit echt kan! Door lief en leed, door dik en dun, in voor- en tegenspoed… altijd alcoholvrijheid! 🙂 Veel succes, jij kan dit!

Fijn weekend allemaal!