Ik vraag me wel eens af hoe lang alle mensen op de AA eigenlijk rondlopen met “een probleempje” voordat ze de stap maken richting het herstel. Zo noemt de schrijver van het ervaringsverhaal van deze week het in elk geval, toen hij het nog bagatelliseerde wanneer hij voor het eerst naar de AA ging. Maar hoe mooi is het toch als je via deze weg dat enorme “probleempje” ook daadwerkelijk op kunt lossen. Hier gebeurt het. Bij de AA worden werkelijk topprestaties geleverd, en daar mogen we best eens wat vaker bij stilstaan. Vandaag doe ik dat bijvoorbeeld graag met het prachtige ervaringsverhaal van deze week:
Vlak voor de zestiger jaren ben ik geboren. Ik was 5 jaar toen mijn moeder overleed, later hoorde ik pas dat ze in verwachting was van een tweeling. Ik werd opgevoed door een tweede moeder, een kleuterleidster waarmee mijn vader een jaar na het overlijden van mijn moeder hertrouwde.
In de schoolperiode ben ik op 16 jarige leeftijd stiekem gaan roken om er bij te horen, mijn eerste sigaret was een zwaar shagje. Drank was er en dat was gewoon en ook gezellig. Mijn vader dronk ook voor de gezelligheid en ik begreep later ook om te ontspannen.
In onze gezellige familie hoorde drank er gewoon bij. Toch heb ik niet voor mijn 18e verjaardag gedronken, toen kreeg ik mijn eerste biertje thuis. Ik kreeg wel in de gaten dat het me een lekker ontspannen gevoel gaf.
Heel jong ben ik getrouwd en we kregen twee kinderen met een leeftijdsverschil van zes jaar. Onze dochter bleek slechthorend te zijn door een erfelijke aandoening en we hebben een risico genomen om nog een kind te willen. Onze zoon is niet slechthorend. Een cadeau.
Langzaam, heel langzaam begon ik meer te drinken, naar mate de verantwoordelijkheid en stress toenamen. Ik kwam in een burn-out (of door de drank, of door overspannenheid) en kreeg het antidepressiva Seroxat voorgeschreven. Daarop zat een gele sticker: “pas op met alcohol”. Had ik dit maar gedaan… ik begon stiekem te drinken en al heel snel liep dit compleet uit de hand.
Een diagnostische opname volgde en drie weken werd gekeken hoe erg het was terwijl ik “een probleempje” had. Ik bagatelliseerde alles en wilde er niet aan geloven dat ik alcoholist zou kunnen zijn. Ik verzette me tegen alles en bleef drinken. Opnamen in drie achtereenvolgende jaren van 4 maanden hebben niets veranderd, behalve misschien dat ik wel alles van verslaving te weten ben gekomen.
Terwijl ik terugviel als een balletje heb ik ooit eenmaal de AA bezocht; een groep wijze oude heren die allemaal al tientallen jaren droog waren. Er zat een tandarts tussen die water dronk uit een beker want hij pakte geen enkel glas meer aan. Veelzeggend.
Mijn naam rijmt op drank en dat heb ik geweten. Alles doen wij goed, dus drank ook. Verkeersovertredingen, verloren fietsen, boetes, nachten in de cel, enzovoort. Het hield niet op. Na een drinkende periode op mijn werkkamer, alleen, ben ik weggegaan. Een echtscheiding volgde na enkele jaren.
Een groot schuldgevoel was er en ik heb me gemeld bij de AA. Daar vertelde ik het verhaal, dat ik bleef drinken en alle schuld op me nam, alles betaalde, enzovoort. Opmerkelijk genoeg zeiden ze me daar dat ik op de goede plek was en of ik nog een kopje koffie wilde. Dit is nu 20 jaar geleden.
Na enkel terugvallen ben ik nu weer bijna 5 jaar droog. De vierde serie maak ik vol. Al drie maal is het me gelukt om een maand voor het 5e jaar terug te vallen. Zo verstrijkt ook 20 jaar. Maar ik ben er nog.
In Parijs dronk ik per ongeluk bier uit een glas waar tonic in moest zitten tijdens een live voetbalwedstrijd, en ik viel gelijk weer terug. Nadat ik boodschappen had gedaan ben ik ooit boos weggelopen en weer gaan drinken. Ik liep eens boos weg om een inlogcode op een bungalowpark en viel een week terug in alcoholgebruik. De laatste terugval heeft bijna anderhalf jaar gebruik met ups en downs geduurd. Het is wel goed zo.
Boosheid en verdriet hebben me meer doen drinken, en door meer rust en balans te vinden kan ik na vele jaren zeggen dat ik eindelijk “nee” kan zeggen tegen het eerste glas. Voortdurende training in het AA programma met de 12 stappen werken bij mij goed.
Momenteel ben ik betrokken bij Zoom-meetings en ook dit werkt goed. Het doet goed een ander te waarschuwen voor de fouten die ik zelf heb gemaakt. Alcoholisme is een ziekte en het kost tijd, kalmte, moed en wijsheid om met deze aandoening of handicap om te gaan.
En tenslotte hier nog wat meer over mezelf:
Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik werkte jaren in de sociale verzekeringen en sinds mijn scheiding bij een academisch ziekenhuis.
Wat dronk je vooral en hoe veel/vaak?
Ik ben begonnen met jenever en bier, daarna whisky al dan niet vermengd met frisdrank. Op het laatst dagelijks een liter, stiekem.
Hoe lang ben je inmiddels gestopt met alcohol?
In 2001 bij de AA, terugvallen periodiek en nu bijna 5 jaar droog.
Was dit je eerste poging?
Nee, in een periode van 20 jaar ben ik 3 maal vlak voor de 5 jaar teruggevallen.
Wat hield je tegen om eerder te stoppen met alcohol?
Ik dacht dat ik het zelf kon; dus niet en nooit.
Waardoor heb je uiteindelijk de knop omgegooid door toch te stoppen?
Ik heb alles wel gehad en gezien, op SEH en IC gelegen, en de keuze gemaakt om te stoppen.
Wat heb je tot nu toe als de grootste voordelen ervaren?
Alleen nuchter kan je het winnen, alcohol wint altijd.
En wat mis je het meest?
Eigenlijk niets.
Dan ook: wat mis je het minst van alcohol?
Niets. Het maakt heel stiekem alles kapot, ook jezelf.
Wat doe je als je het even moeilijk hebt en toch weer wilt drinken?
Steeds rustig de keuze van de 1e stap AA te maken.
Wat drink je als alternatief als je geen alcohol meer drinkt?
Koffie en water, maar niet om het drinken. En geen alcoholvrije producten.
Hoe ben je van plan om in de toekomst met alcohol om te gaan?
Niets drinken want er is geen tussenweg, een beetje werkt niet.
Heb je nog tips of advies voor mensen die ook stoppen met alcohol?
Onmiddellijk naar de AA, meetings bezoeken en te delen het heelt.
Tenslotte: wat wil je zeggen tegen iedereen die nu nog twijfelt of ze wel moeten stoppen met drank of niet?
Kies of verlies! Of dood door drinken, of de weg van het herstel.
En wat is het prachtig dat je die juiste keuze gemaakt hebt! Het lijkt zo’n makkelijke keuze, maar hoe verder je afzakt hoe moeilijker hij wordt om te maken. En des te knapper de topprestatie die je moet leveren om te komen waar jij nu staat. Je mag oprecht ontzettend trots zijn op jezelf! Wat zeg ik, ik ben dat zelfs al een beetje omdat ik jouw verhaal heb mogen delen. Echt, onwijs bedankt daarvoor en ga vooral zo goed verder! Blijf zeker mensen helpen in de Zoom-meetings, want niets kan zo goed motiveren als een goed voorbeeld. Goed bezig!
En mocht iemand anders na het lezen van dit mooie verhaal ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik zo snel mogelijk contact met je op.
Fijne alcoholvrije dag allemaal!
