Wat is het toch zonde hoeveel tijd je wel niet in alcohol kunt verliezen zeg, door te drinken en door ervan te herstellen… ik moet er bijvoorbeeld gewoon niet aan denken wat ik nu allemaal wel niet bereikt zou kunnen hebben als ik al die verloren tijd in de ontwikkeling van mezelf had gestoken. Maar ja, dat is achteraf, en gelukkig is het nog altijd beter laat dan nooit! Dat zien we ook weer in het leuke ervaringsverhaal terug van deze week:
Ik ben al 25 jaar drukker van beroep en heb altijd in 3 shiften gewerkt, maar de laatste jaren doe ik er nog maar twee. Ik vond van mezelf dat ik pas laat begonnen ben met drinken, namelijk op mijn 19e, tijdens het uitgaan. In het begin dronk ik alleen pintjes, maar na verloop van tijd werd het steeds meer. Deze gewoonte breidde zich uit naar de donderdag, vrijdag en zaterdag, ongeacht of ik in mijn vroege of late ploeg werkte.
Na mijn huwelijk op mijn 22e, bleef ik doorgaan met drinken. Ook wanneer we uitgingen, dronk ik altijd. Geen enkele gelegenheid ging voorbij zonder pinten te drinken.
Naarmate ik ouder werd, merkte ik dat ik steeds meer begon te drinken. Eén biertje was niet genoeg en ik kon niet stoppen. Ik zag dit gedrag ook vaak bij mijn ouders thuis. In plaats van het als een probleem te zien, beschouwde ik mezelf als een weekenddrinker.
Twee jaar voor mijn scheiding en na de komst van twee kinderen begon ik echt veel meer te drinken. Alcohol diende als mijn vluchtweg en manier om te ontspannen. Tijdens mijn scheiding mengde ik van alles door elkaar, of het nu sterke drank of wijn was, zodat ik in een roes verkeerde. Het duurde een jaar voordat ik dit enigszins onder controle had, door simpelweg minder te drinken en het plezier te behouden.
Na 12 jaar en een nieuwe relatie van 7 jaar, werden de laatste 2 jaar vergelijkbaar met mijn periode voor de scheiding. Ik zocht mijn toevlucht weer in drank. Het leek opnieuw mijn vluchtweg en ontspanning te worden. Helaas bracht het drinken ook zware katers met zich mee, iets wat ik vroeger niet ervoer. Het duurde veel langer om te herstellen van de gevolgen van mijn drankgebruik.
Vorig jaar gebeurde er iets dat me deed beseffen dat ik niet langer op deze manier door kon gaan. Op een namiddag had ik zoveel gedronken om niet naar een feestje te hoeven waar ik geen zin in had. Het was dan wel gelukt om niet mee te gaan, maar strontzat was ik wel en de vriendin was niet bepaald gelukkig.
Daarom besloot ik 10 maanden geleden om volledig te stoppen met drinken en ik ben vastbesloten om deze verandering voort te zetten. Het is de moeite niet waard om te drinken en dronken rond te lopen. In plaats daarvan geniet ik nu van allerlei frisdranken in plaats van alleen maar bier, zoals ik vroeger deed. Niettemin heeft dit proces me ook doen inzien dat ik veel tijd verloren heb aan drinken, in alle opzichten.
Nu is het zomer, dus ik geniet van alcoholvrije cocktails als alternatief. Ik voel me nu veel beter en ik begrijp dat als ik ooit weer begin met drinken, ik niet na één drankje zal kunnen stoppen. Daarom is mijn boodschap aan mezelf om er gewoon van af te blijven.
En dat lijkt me inderdaad een prima plan hoor! Ik herken het maar al te goed… zelfs na 5 jaar alcoholvrijheid durf ik te wedden dat ik na één miezerig biertje binnen de kortste tijd weer terug bij af ben. No way dat ik me dat laat gebeuren!
Ga zo door, en heel erg bedankt voor het delen van je verhaal. En mocht iemand anders na het lezen hiervan nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je email achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.
Fijn weekend allemaal!
