“Ik heb het gevoel dat ik zoveel meer uit het leven haal”

Hoe mooi zou het zijn als je de reis naar alcoholvrijheid niet als een strijd ziet, maar juist als een mooie kans om over jezelf te leren? Ik heb diepe bewondering voor de schrijfster van het ervaringsverhaal van deze week, die het pad met veel wijsheid in al haar ups en downs aan het bewandelen is. Heel mooi om te lezen:

Ik wil wel een poging doen om mijn verhaal te delen, het zou fijn zijn als ik er anderen mee kan inspireren, hoewel het misschien niet het meest bijzondere verhaal is. Maar misschien is dat ook wel wat sommige mensen nodig hebben, de niet zo bijzondere verhalen. Ik stoor mij enorm aan het dichotome beeld dat de meeste mensen hebben van een alcoholverslaving. Je bent verslaafd, of je bent het niet, en alles daartussen is “normaal” gebruik. Recreatief.

En dat terwijl ik er meer en meer van overtuigd ben (ook door veel te lezen en naar podcasts te luisteren) dat alcoholproblemen zich op een spectrum bevinden, waarbij de dakloze met een fles whisky in een papieren zak en de niet drinkers zich aan beide uiteinden van dit spectrum bevinden. Voor iedereen die daar tussen zit is het geen slecht idee om hun relatie met alcohol in vraag te stellen.

Want als er één ding is dat ik geleerd heb, is het dat alcohol een dikke leugenaar is. Van alles wat je denkt of hoopt te krijgen van alcohol, krijg je exact het tegenovergestelde. Alcohol is geen oplossing voor angsten, het maakt je angstig, alcohol is geen oplossing voor depressie, het maakt je depressief, alcohol is geen oplossing voor onzekerheid, het maakt je onzeker…

Ik ben een “jonge” vrouw van 37 jaar, mama van 2 dochters, plusmama van een jongen en een meisje en echtgenote van een fantastische man. Ik werk in de gezondheids- en welzijnssector. Ik heb al een mooie weg afgelegd in mijn carrière. Gestopt op mijn 18 jaar met school, later toch nog een diploma gehaald, en binnenkort start ik aan mijn droomjob als projectleider.

Ik was zeker geen dagelijkse drinker. Ik was eerder de partygirl. Bij sociale gelegenheden, feestjes, met vrienden, wijntjes met de vriendinnen… Maar als ik dronk was het altijd teveel, met alle gevolgen van dien. Ik had heel vaak zwarte gaten, met schaamte als gevolg omdat ik niet meer wist wat ik gedaan had de vorige avond. Ik had afschuwelijke katers, die meer en meer nog heel de week nazinderden, waardoor ik me doordeweeks vaak moe en niet gemotiveerd voelde. En af en toe had ik ook ongelukken, vooral met de fiets. Eén keer ben ik zo hard met de fiets gevallen op mijn schouder dat ik naar de eerste hulp moest. Ik heb daar 2 jaar last van gehad. Achteraf bleek dat ik haarbreukjes had in mijn schouder, waar vocht in gekomen was, vandaar de pijn…. Foute boel dus.

Vandaag ben ik 140 dagen AV. Na nieuwjaar heb ik besloten dat het genoeg was. Dit is niet mijn eerste stoppoging. Ik denk dat een alcoholvrij leven eerder een proces is voor mij. Vorig jaar heb ik meegedaan aan Tournée Minerale (de Belgische tegenhanger van Dry January). Ik voelde mij echt goed, zo goed dat ik begon na te denken over stoppen voor altijd. Maar in maart vorig jaar ben ik getrouwd met de liefde van mijn leven. Een vrijgezellenfeest en een trouwfeest zonder alcohol leek mij op dat moment nog onmogelijk. Dus begon ik toch weer te drinken. En daar waren de katers terug en het afschuwelijke gevoel tijdens de dagen na de katers…

Het keerpunt kwam toen we een avond waren gaan eten bij vrienden. Het was heel gezellig, en ik had blijkbaar ook heel goed advies gegeven, waar ik de volgende dag ook nog voor bedankt werd. Helaas kon ik mij daar niets meer van herinneren. Op dat moment heb ik besloten om serieus aan de slag te gaan met een AV leven. Ik heb heel veel gelezen. Vooral ‘This naked mind‘ van Annie Grace en ‘Alcohol Explained‘ van William Porter hebben mij op een heel andere manier laten kijken naar alcohol en mijn relatie met alcohol.

Een hele zomer ben ik AV geweest. Zelfs na een erg tragische gebeurtenis in mijn omgeving had ik er geen moeite mee om alcohol te laten staan. Ik was trots en voelde mij heel sterk. Maar helaas had ik er in oktober van het ene op het andere moment genoeg van. Ik kan er nog altijd niet de vinger opleggen wat er toen juist aan de hand was. Ik denk misschien verveling… Ik was weer vertrokken. Ik had niet eens de illusie dat ik deze keer zou kunnen matigen, mij wel zou kunnen beheersen. Ik wist goed genoeg dat alcohol en zelfbeheersing contradicties zijn. Misschien had ik die terugval wel nodig. Om nog eens te voelen hoe weinig het mij eigenlijk opbrengt. Hoeveel het van mij afneemt… Ik voel mij nu veel zekerder van mijn beslissing om geen alcohol meer te drinken.

Het is zeker niet altijd gemakkelijk om een AV leven te leiden. In mijn vriendenkring ben ik de enige die niet drinkt. Ook mijn man drinkt nog altijd graag zijn pintjes, een wijntje bij het eten… Alcohol is er altijd en overal. Ik heb geen last van fysieke cravings. Wij hebben altijd alcohol in huis, voor mijn man of voor bezoek. Het kost mij geen enkele moeite om niet te drinken. Ik voel mij wel soms buitengesloten, niet op mijn gemak. Vooral als er veel mensen samen zijn, dan heb ik moeite met aansluiting te vinden. Een gesprek te starten en gaande te houden. Terwijl ik eigenlijk heel sociaal en vlot ben. Ik vind dronken mensen ook strontvervelend en totaal niet interessant. Op het moment dat iemand voor de 4de keer tegen mij hetzelfde verhaal begint te vertellen dan haak ik af. Ik heb geen zin om daar mijn energie in te steken. Doordat ik geen vrienden heb die niet drinken is dat wel soms een beetje eenzaam. Gelukkig drinkt mijn man ook veel minder sinds ik niet meer drink en doen we wel heel veel leuke dingen samen waarbij alcohol niet de hoofdrol speelt.

Misschien is dat wel de reden waarom ik de eerste keer na 7 maanden toch nog ben afgehaakt. Een beetje het eenzame gevoel, en ook wel een beetje een leegte. Zoveel tijd die ik anders zou invullen met drinken en kateren waar ik een nieuwe invulling voor moest zoeken. Ik ben mij wel bewust geworden van die valkuil. Het is heel cliché, maar ik besefte dat ik een hobby nodig had. Ik was al lang met het idee aan het spelen om een cursus fotografie te gaan doen. Ik heb nu eindelijk de knoop doorgehakt, ik heb een camera gekocht, spendeer mijn vrije uren aan online lesjes en ik ga graag op pad om te oefenen. Bijkomend voordeel is nu dat ik mijn camera overal mee naartoe sleur en als ik dan in een dronken gezelschap ben verstop ik mij een beetje achter mijn camera. Ik hoop ook door in september naar de avondschool te gaan dat ik wat nieuwe mensen kan leren kennen waarbij alcohol niet het middelpunt is van het contact.

Ik wil niet meer terug. Ik geniet van de katerloze weekends, het uitgeruste gevoel na 7 à 8 uur slapen, de mogelijkheid om altijd in mijn auto te springen als ik dat wil, of als dat nodig is. De energie en de zin om dingen te ondernemen, de ruimte in mijn hoofd om te leren en mezelf te ontwikkelen. Ik heb het gevoel dat ik zoveel meer uit het leven haal. Ik heb het gevoel dat ik veel meer leef. Soms mis ik het om ongeremd plezier te maken, maar ik weet dat dat niet echt is. En ik ben aan het leren om dat zonder alcohol ook te kunnen, en dan zal dat wel echt en oprecht zijn.

Af en toe denk ik in een reflex wel: amai, nu heb ik een wijntje nodig. Ik duw die gedachte niet weg, maar ik probeer die wel te vertalen naar wat ik echt nodig heb. Meestal is dat op momenten dat ik mij niet optimaal voel. ‘Nu heb ik een wijntje nodig’ kan veel dingen betekenen: ik heb stress, ik ben verdrietig, ik ben boos. Ik probeer te onderzoeken welk gevoel daar achter zit en daarmee aan de slag te gaan. Ik denk dat dat belangrijk is, dat gevoel niet wegduwen, maar even graven en proberen uit te zoeken wat er echt aan de hand is. Ik leer mezelf beter kennen door geen alcohol meer te drinken. En ik word weer creatiever in mijn oplossingen. Als ik bijvoorbeeld opmerk dat ik mij gestresst voel bekijk ik hoe ik rust kan inbouwen. Je kan niet zomaar boef, baf alcoholvrij zijn, je moet bereid zijn om het innerlijke werk te doen 🙂

Ik weet dat de meningen verdeeld zijn over alcoholvrij bier, ik geloof best dat dit voor sommige mensen triggerend is, maar voor mij is dat totaal niet het geval. Ik kan echt genieten van een alcoholvrij biertje. Dat drink ik in het weekend wel eens, of als we op bezoek gaan. Mijn vrienden weten dat ondertussen en zorgen er ook voor dat ze mij altijd iets kunnen aanbieden. Dat vind ik heel lief. Hoewel al mijn vrienden drinken zijn ze wel trots op mij.

Ik denk niet dat ik ooit nog zal drinken, maar nooit klinkt wel ontzettend zwaar. Bij AA zeggen ze ‘Vandaag drink ik niet’. Maar dat vind ik dan ook weer klinken alsof elke dag een strijd is, en zo ervaar ik dat helemaal niet. Ik zeg liever dat ik niet drink voor onbepaalde tijd. Zo zeg ik dat ook liefst tegen andere mensen.

Tips voor andere mensen die willen stoppen: ik las op Instagram: “You have to do the f*cking work”. En eigenlijk is het zo simpel als dat. Informeer je, lees boeken, luister naar podcasts, volg sober influencers op instagram. De tijd dat je alleen maar de AA had is allang voorbij. De ‘Sober community’ is gigantisch, laat je inspireren. Zoek een hobby, ga voor die droom die je al lang hebt, maar waar je de moed niet voor had. En houd een dagboek bij, zoek uit waarom je denkt dat je alcohol nodig hebt, wat wil je oplossen, wat mis je… als je dat helder krijgt kan je ook naar andere oplossingen zoeken. Als je dat niet alleen kan, schaam je niet. Alcohol is ontworpen om ons verslaafd te maken, zoek hulp.

Laura Mckowen schrijfster van ‘We are the luckiest‘ verwoord het als volgt:
9 Things
1. It is not your fault.
2. It is your responsibility.
3. It’s unfair that this is your thing.
4. This is your thing.
5. This will never stop being your thing until you face it.
6. You cannot do it alone.
7. Only you can do it.
8. I love you.
9. I Will never stop reminding you of these things.

Dit zegt voor mij alles, dit hangt op mijn bureau, en ik lees het regelmatig voor mezelf. Bedankt voor je werk met de app, ik vind het heel fijn om de ervaringen van andere te lezen en mijn getalletje elke dag te zien toenemen 🙂

Nou, heel erg graag gedaan hoor! En jij tegelijkertijd onwijs bedankt voor dit prachtige verhaal. Ik vind het zo mooi om te lezen hoe bewust jij hiermee omgaat en hoe jij de hele reis met alle ups en downs feitelijk als een waardevolle levensles aan het aanvliegen bent. Los van het feit dat je zo beetje bij beetje alcoholvrij wordt, kom je ook nog eens als een wijzer mens aan de andere kant. Complimenten daarvoor, en voor hoe mooi je dit weet te verwoorden. Namens iedereen die dit heeft gelezen: dankjewel!

En mocht iemand anders na het lezen van dit verhaal nu ook eens zijn of haar verhaal over stoppen met alcohol willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je email achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.

Fijn weekend allemaal!