De mooiste verhalen zijn misschien wel de spontane verhalen van mensen die plotseling over hun hernieuwde leven zijn gaan schrijven. Dit verhaal kwam ik tegen in de ‘Leven zonder alcohol‘-Facebookgroep (ook een aanrader voor als je steun van gelijkgestemden kunt gebruiken). Het laat maar weer eens zien dat je ook in de donkerste tijden een verstandige keuze kunt maken. Misschien wel juist dan! En waarom ook niet? Alcohol lost nooit iets op, het is alleen maar een extra probleem erbij.
Met toestemming van de schrijver, hier nogmaals zijn verhaal:
Ik had een familiebedrijf, wat resulteerde in jarenlange enorme stress, genegeerde burnout/overspannen klachten, de eeuwige druk van het moeten presteren, 101 dingen op mijn to-do list op een dag die gewoon weer aangevuld werd naarmate de werkdag vorderde, eeuwige slapeloosheid door alle druk. Altijd problemen. Altijd..
Ik dronk altijd wel veel maar dat ging over tot dag en nacht drinken vanwege bovenstaande problemen. De drank deed me ontvluchten door iets van ontspanning te zoeken (dacht ik). Het resultaat was een giga verslaving met alle problemen van dien. Tot justitie aan toe. Ik had een totaal ontwricht thuisleven met 2 kleine kinderen en vriendin. Het leven was een hel maar ik bleef maar doorgaan met alles. Altijd doorgaan…. Mega veel bier, wijn en vieux gezopen. Altijd maar op zoek om stiekem te kunnen drinken om al mn ‘leed’ te verzachten.
Na meerdere halfslachtige pogingen om te stoppen ben ik vanaf mei 2019 gestopt. Ik had een perfecte begeleiding met opname in Hoofddorp. Het faillissement van mijn bedrijf kwam 2 maanden na de opname…. het was niet meer tegen te houden. Vrijwel iedereen dacht dat ik weer terug zou vallen in drank.
Niet dus.
Bij een heel goede vriend kon ik eigenlijk gelijk aan de slag in een mooie functie bij een goed lopend en functionerend bedrijf. Gezin weer geheel op de rails. Sociaal leven en hobby weer opgepakt. Geen stress. Geen katers. Ik ga niet meer als zombie door het leven.
Ik heb wel m’n ‘dingetjes’ nog hoor, zoals heel onzeker zijn in groepsverband. Zeker als er (veel) gedronken word. Irritaties heb ik dan ook. Ik ben eens per kwartaal echt ziek/griep, en dan ook hevig. Dat had ik vroeger niet maar daar dronk ik me dan maar doorheen denk ik nu. Thuis blijven was geen optie dan.
Na 875 dagen heb ik toch wel geconcludeerd dat ik heeeel af en toe trek heb in ‘gewoon’ een biertje. Voornamelijk op feestjes, na het voetbal, uitjes etc. Ik doe het niet!! Ik heb te veel verhalen gehoord en gelezen over hoe gigantisch fout het kan gaan na jaren alcoholvrij zijn.
Aan een ieder die het moeilijk heeft af en toe; hou vol!! Het geeft je zoveel rust, energie, frisheid etc. Je kan het! Zelfs ik kan het zo lang volhouden. En ik dacht echt bij mezelf dat ik al blij mocht zijn met een maand alcoholvrij. Mijn motto was en is altijd gebleven: ‘the only easy day was yesterday’.
Heel erg bedankt dat ik je verhaal mocht plaatsen, en grote complimenten voor de manier waarop je jezelf herpakt hebt! En fijn om te horen dat je niet in die valkuil van heeeel misschien 1 biertje gaat stappen… Voor je het weet ben je inderdaad weer terug bij af, hoe veilig het ook lijkt!
Mocht iemand anders ooit iets hebben geschreven over alcoholvrijheid en dat ook met de wereld willen delen: laat het me vooral weten! Ik ben altijd op zoek naar nieuwe verhalen en plaats ze graag op deze site. Als je hier even je e-mail achterlaat neem ik zo snel mogelijk contact met je op!