Wat kan een mens zichzelf toch voor de gek houden eigenlijk. Ikzelf dacht jarenlang alles prima onder controle te hebben, tot ik me realiseerde dat het eigenlijk al jaren geleden uit de hand gelopen was. Maar het is nooit te laat om te veranderen, en hoe eerder je dat doet, hoe makkelijker het zal zijn. De schrijver van het verhaal van deze week is ook gewoon rustig begonnen, en geniet nu van zijn herwonnen vrijheid. Mooi om te lezen:
Van jongs af was er eigenlijk al alcohol in mijn leven. Mijn vader was een alcoholist en vrijwel ieder volwassen persoon in mijn naaste omgeving dronk ook. Overal waar je kwam was er wel wat te drinken. Toen werd het zaadje al gepland dat alcohol normaal is. De eerste keer dat ik er zelf mee in contact kwam, daar kan ik geen leeftijd meer op plakken. Maar het zal vast jong geweest zijn, in de vorm van “eens te proeven”.
De eerste keer dat ik echt zelf dronk zal rond mijn 14 jaar zijn geweest, maar dat was maar zelden. Rond mijn 16e zijn mijn ouders gescheiden en vanaf toen was drank er regelmatiger en softdrugs een dagelijkse bezigheid. Op mijn 18e kwam daar in het weekend dan nog eens harddrugs bovenop. De drugs heb ik rond mijn 25ste wel volledig achter mij gelaten. Maar toen is het steeds meer gebruiken van alcohol erin geslopen.
Op mijn 36e besloot ik in februari om toch maar eens mee te doen met tournee minerale (de Belgische variant van Dry January). Ik voelde me op dat moment niet al te best ik was op 1 januari ook al gestopt met roken. Maar zo heb ik toen ook de alcoholvrijheid app ontdekt. Door de ervaringsverhalen te gaan lezen, ben ik dieper gaan nadenken over hoe alcohol eigenlijk ook mijn leven volledig bepaalde zonder erbij stil te staan! Ik was een functionerende verslaafde geworden en mijn omgeving had het niet door.
Drinken was dagelijkse kost. Het moment dat het werk gedaan was, stond ik bij het eerste het beste tankstation voor 6 halve liters bier. Thuis dan wat verder aperitieven met wat Ricard of speciaalbier en ’s avonds nog een paar whisky’s. Steeds meer en meer zonder te beseffen wat er echt gebeurde. Wanneer ik me slecht voelde, was het gewoon drinken tot ik mijn gedachten kon uitschakelen. Ook op feesten was ik altijd enorm dronken.
Ik dacht echt dat ik alles onder controle had, maar achteraf bekeken was dat een illusie die ik mezelf wijsmaakte.
Na 28 dagen geen alcohol voelde ik me al best wat fitter. Toen besloot ik ineens om het stoppen te verlengen naar 100 dagen. Ik begon me steeds fitter, helderder en rustiger te voelen. Wat ik bizar vond, was dat ook mijn zelfvertrouwen enorm toe nam.
Ondertussen ben ik alweer een jaar aan het sporten en leef ik gewoon gezonder. Als je mindset eenmaal veranderd is, gaat dat vanzelf eigenlijk. Inmiddels zijn we bijna 2 jaar verder en laat ik de alcohol nog steeds staan, en daar zal niet onmiddellijk verandering in gaan komen. Wie had dat ooit gedacht… ik alvast niet! Ook al is er nog voldoende alcohol in huis, ik raak het gewoon niet meer aan.
Wat mij nog het meeste stoort aan stoppen met alcohol is hoe vaak ik mij moet verantwoorden dat “ik niet meer drink”. Het bewijst hoe normaal de maatschappij drinken vindt! Maar de gedachte van een kater te hebben motiveert me al om niet meer te drinken. Wat een tijdverlies, die katers. En het leven is al zo kort.
Ik hou het voorlopig bij water, koffie, verse kruidenthee en af en toe een 0.0 biertje of frisdrank. En wat mij vooral helpt, is gewoon het besef dat alcohol niets wezenlijks bijbrengt en vooral problemen niet oplost maar erger maakt!
En aan iedereen die twijfelt om te stoppen, of als het een keer wat moeilijker gaat, denk dan gewoon: WAAR EEN WIL IS, IS EEN WEG! En ga ervoor! Na een tijdje zal je merken, dat wat je ervoor onmogelijk achtte, gewoon vanzelf gaat.
Zo is dat! Na een tijdje draai je je hand er echt niet meer voor om, hoe onmogelijk dat ook lijkt. En de tijd en energie die je daarvoor terugkrijgt telt daardoor ook echt dubbel en dwars mee. Want zoals je zegt is het helemaal: het leven is al zo kort! Hoe zonde is het dan om die tijd overwegend met een spijtgevoel brak in je bed of op de bank door te brengen? Daar zit echt meer in hoor, en dat is voor het grijpen. Ga ervoor!
Heel erg bedankt voor het delen van je verhaal! Dat waardeer ik echt enorm. En mocht iemand anders na het lezen hiervan nu ook eens zijn of haar verhaal willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.
Fijn weekend allemaal!
