“Ik begon in te zien dat alcohol nagenoeg overal is”

Ook als je niet bijzonder overmatig dronk, kan het nog lastig zijn om een ingesleten patroon uit je systeem te krijgen hoor… al is het maar omdat je jezelf telkens weer opnieuw lijkt te moeten verantwoorden naar de mensen om je heen. Maar gelukkig slijt ook dat, en als je dan rust en ontspanning kan vinden in andere dingen die je fijn vindt, leg je een hele mooie basis voor een gezonde toekomst. Net als de schrijfster van deze week:

 

Op mijn achttiende jaar ben ik fulltime gaan werken. Ik was klaar met school en wilde niet verder studeren. Mijn focus was hard werken en een stabiele volwassen basis hebben. Ik woonde al op mezelf. Uitgaan, feesten, drinken waren niet aan de orde. Niet alleen omdat ik het zonde van mijn geld vond, maar ook omdat ik er slecht tegen kon; licht, geluid en na één alcoholisch drankje – dat was toen vaak een mixdrankje – voelde ik me al ‘wazig’. Onder geen beding wilde ik de controle verliezen.

Op een goed (of eigenlijk slecht) moment, ontdekte ik rode wijn. De smaak beviel en ik werd er niet direct wazig van. Meestal deed ik op vrijdagmiddag boodschappen en kocht dan een klein flesje rode wijn. Vrijdagavond mocht ik dan wijn drinken, als beloning na een week fulltime werken. Andere uitspattingen had ik niet.

Jaren later, ik was inmiddels getrouwd en moeder van een gezonde dochter, woonde ik in een hofje waar veel jonge moeders woonden en die bijna dagelijks ‘s avonds bij elkaar kwamen om te kletsen en wijntjes te drinken. Met name in de zomermaanden, wanneer de avonden lang konden duren werd er – achteraf bezien – veel gedronken. Ik dronk ook, hoewel nooit meer dan twee glazen wijn per keer, maar toch vrijwel iedere avond. Werk, jong kind, huishouden. Het was niet mijn beste tijd zullen we maar zeggen. De alcohol maakte het dagelijks leven zachter.

Nog weer jaren later, een verhuizing en twee banen verder, bleef ik in dat drinkpatroon. Ook in de ‘nieuwe’ buurt was met buren drinken een gegeven. Niet vrijwel elke avond, maar toch regelmatig op verjaardagen en ook spontaan. Ik merkte dat ik er vermoeider van raakte en mijn humeur knapte er niet van op. Ik bleef wel bij een maximum inname van twee glazen wijn. Geen sterke drank, nooit. Omdat ik chronisch medicijnen gebruik, is er wel altijd een soort sluimerende bewustzijn geweest om niet ‘door te tanken’. Ik heb nooit een kater gehad.

Ik ben bekend met hoogsensitiviteit en ik kampte met hormonale disbalans en gevolgen hiervan voor mijn functioneren. Sinds een aantal jaar doe ik mee aan IkPas, in de maand januari. Inmiddels ben ik werkzaam voor een christelijke jongerenorganisatie waar ik echt op mijn plek ben. Hierdoor ben ik me ook meer bewust geworden van de belangrijkste waarden in mijn leven.

Afgelopen januari deed ik weer mee aan IkPas. In het laatste weekend had ik toerustingsdagen van mijn werk, in een bezinningscentrum. ‘s Avonds werd er alcohol geschonken. Op zich geen probleem want een christen heeft geen alcoholverbod – sterker nog, in de Bijbel wordt meermaals gesproken over o.a. de geneugten van het leven en daaronder wordt genoemd goed eten en het drinken van wijn, door God gegeven, echter drankmisbruik wordt ten zeerste afgekeurd. Ook in die dagen, merkte ik geen behoefte aan alcohol.

Geen behoefte! Maar een ingesleten patroon. Met smoesjes als, “ik heb het verdiend, ik wil even ontspannen, ik wil niet ongezellig zijn in gezelschap” etc. etc. Juist in dat weekend ervaarde ik andere ‘beloningen’ zoals echt aandacht voor elkaar hebben, de gezamenlijke maaltijden maar ook op een rustmomentje een cappuccino, speciaal voor mij gemaakt.

De maand januari was te kort om (meer) effecten te ervaren. Ik verlengde IkPas in februari – en begon in te zien dat alcohol nagenoeg overal is. Ik begon af te vallen, wat hard nodig was. Ik startte ook met een ander eetpatroon. Ik verlengde naar maart en de 40-dagentijd. Op zijn vroegst wilde ik met Pasen wijn drinken. Maar toen het Pasen werd had ik er geen behoefte aan…

In de meivakantie was ik in Frankrijk. Het wijnland bij uitstek! Waar ik ook keek, ik zag wijngaarden en verkooppunten. Op terrassen in slaperige dorpjes in de campagne, werd er ‘s ochtends vroeg al gepimpeld – meestal door de ouderen. Terwijl ik uitkeek naar de eerste kop koffie.

Mijn hoofd was en is helder. Ik hoef niet met mijzelf in conclaaf over hoeveel ik ga drinken, dan-en-dan. Bij warm weer drink ik liever water of een 0.0 biertje. Alcohol lest niet de werkelijke dorst, integendeel zelfs.

Mijn, voorlopig, laatste glas wijn dronk ik op 1 januari 2023. Ik zeg niet dat ik nooit meer ga drinken, voor nu echter bevalt het alcoholvrij heel goed en heb ik er ruim een half jaar opzitten. Het wordt makkelijker. Veel zucht naar alcohol heb ik gelukkig niet gehad, maar ik moest wel veel uitleggen aan mensen waarom ik niet drink. Want ik dronk toch niet veel?

De ultieme bevestiging dat dit heilzaam is voor mij, kwam uit medisch onderzoek bij de gynaecoloog. Voor mijn leeftijd (40) zien mijn vrouwelijke elementen er prachtig uit en is dit een schoolvoorbeeld voor de 40+ vrouw die gezond wil leven en haar gewicht stabiel houdt. Het verschil met zo’n drie jaar geleden, toen er notabene e.e.a. mis was is wonderlijk groot!

Mijn dochter is inmiddels een puber. Onze verstandhouding is beter geworden – ze vindt mij rustiger – en ze ziet mij geen alcohol drinken. Zij taalt er nog helemaal niet naar. Haar recente ontdekking is cappuccino 😉

 

Gelukkig maar, en gefeliciteerd met de goede uitslag van het medisch onderzoek. Dat is toch altijd fijn! En fijn dat je lekker op je plek bent bij je huidige werk. Want hoe minder stress, hoe minder verleiding om toch weer naar dat drankje te gaan neigen. Ga zo door!

En heel erg bedankt voor het delen van je verhaal. Mocht iemand anders na het lezen hiervan nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol met ons willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je email achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.

Fijn weekend allemaal!

Leave a Reply