Man, inmiddels ben ik alweer bijna 4 jaar alcoholvrij, maar nog steeds ben ik mezelf elk weekend weer dankbaar dat ik zonder kater wakker word. Gisteravond was er hier een straatfeest aan de gang, en terwijl ik de mensen steeds zatter hoorde worden, was ik zelf al lang en breed afgetaaid. Misschien wat minder ‘gezellig’, maar daar lig ik geen seconde wakker van (nou ja, wel van de harde muziek, maar goed…daar kies je dan ook voor).
Als ik niet gestopt was met drinken stond ik daar waarschijnlijk ook ergens lallend tot na het einde met een buurmand te kletsen die ik niet ken. Hoe makkelijk is het om jezelf in zo’n ongemakkelijke sociale situatie wat extra comfort in te drinken? Maar stiekem vind ik het nu op zondagochtend echt helemaal geen enkel probleem dat ik dat geraaskal heb moeten missen. En als grote bonus heb ik ook nog eens totaal geen kater overgehouden aan dat feest. Dikke prima!
Wat is het toch fijn om jezelf dat cadeautje keer op keer te kunnen geven. Na een gegeven moment wen je er natuurlijk wel aan en dan valt het niet meer zo op, maar ik doe mijn best om er toch nog steeds af en toe bij stil te staan. Stoppen met alcohol is immers één van de beste beslissingen uit mijn leven geweest. Dat mag je best een beetje vieren!
Heerlijk.
