“Het leven komt nu echt binnen”

Het is nooit te laat voor verandering! Dat blijkt wel weer uit de lange reis die uiteindelijk naar de alcoholvrijheid van de schrijver van deze week heeft toegeleid. Maar dan trekt de mist op en kan je het leven ervaren zonder dat er continu een wazige mist overheen ligt. Laat je vooral inspireren door dit mooie verhaal:

 

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben operationeel eindverantwoordelijk voor een horecagroep met 17 zaken. Daarvoor heb ik vanaf mijn 24e altijd eigen horecazaken geëxploiteerd en was ik dagelijks in de zaak te vinden: achter de bar, aan tafel om gasten te helpen, en om medewerkers aan te sturen. Verder heb ik sinds 2013 co-ouderschap over mijn twee kinderen van 13 en 15 jaar.

Ik ben opgegroeid in de jaren ’70. In ons gezin (vader, moeder, een oudere broer en zus) was het normaal dat er dagelijks (veel) werd gedronken. Mijn moeder werkte niet, en mijn vader was – vóór de scheiding – vaak in het buitenland voor zijn werk. Na de scheiding is hij permanent in het buitenland gaan wonen en werken, tot aan zijn dood. Ons gezin leek aan de buitenkant een normaal gezin dat alles op de rit had. De sherry vloeide rijkelijk, net als andere alcoholische dranken. (In die tijd had je de reclameslogan “Het geheim dat je deelt met Sandeman” – die ik later vaak gekscherend gebruikte om die periode te typeren.) Mijn moeder hertrouwde, en de drank en ik verhuisden met haar mee.

Op mijn twaalfde begon ik met Shandy en dronk ik af en toe een biertje. Vanaf mijn vijftiende ging ik ieder weekend uit en dronk ik veel: Pisang Ambon en drank uit de voorraadkast thuis, als voorbereiding op een avond in de stad of op hockeyfeestjes. Daarnaast blowde ik vanaf toen vrijwel dagelijks. Ondanks alles lukte het me om te presteren op school en haalde ik mijn diploma. Op mijn achttiende ging ik op kamers om te studeren – toen was het hek echt van de dam. Ik dronk drie tot vier keer per week veel alcohol (witte martini en bier), onder andere om mijn eenzaamheid en verlegenheid te maskeren. Ik ging uit naar dancings, poppodia, coffeeshops en het casino. Studeren lukte niet meer, de studietoelage stopte, en ik ging – noodgedwongen – werken in de horeca.

Dat bleek het paradijs: ik kon me voortdurend verdoven en was daarnaast goed in wat ik deed. Zo groeide ik snel door tot een ‘high performance’ alcoholist – twee carrières die hand in hand gingen. Ik had binnen no time twee succesvolle cafés en kon zo zeven dagen per week grenzeloos drinken. Bacardi cola, Apfelkorn, bier – vijf tot zes dagen per week.

In 2005 stortte mijn leefwereld in. Ik werd ziek (chronische darmaandoening) en mijn dikke darm werd verwijderd na een perforatie. Na mijn operatie lag ik een tijd kritiek op de intensive care en uiteindelijk was ik anderhalf jaar uit de roulatie. Ik besloot mijn leven anders in te richten en stopte met drinken en roken (wat ik sinds mijn zestiende deed). Na mijn herstel heb ik twee jaar abstinent geleefd.

In 2007 begon ik langzaam weer te drinken en roken. Je zou denken dat ik na een bijna-doodervaring beter zou weten – zo hardnekkig was de verslaving dus. Na verloop van tijd werd ik een ‘binger’: één keer per twee weken dronk ik in het weekend flink door (tweeënhalve fles witte wijn), onder het excuus van ‘heerlijk bij het eten, bij de kaasjes op de borrelplank’, en dan ‘mooie wijn’ erbij of in een restaurant. Na mijn scheiding kreeg ik co-ouderschap, met als gevolg dat ik de ene week de kinderen bij me had en de andere week niet. In de kindvrije weekenden kon ik dus helemaal los.

Inmiddels had ik een nieuwe relatie met een vergelijkbare levensloop. We kenden elkaar al sinds 1988 en hadden toen al een intense relatie. Vrijdag vanaf 17:00 was het borreltijd: aan de wijn, soms met drugs erbij (XTC). Zaterdag dronken we nog wat om de kater te verzachten. Zondag lagen we in bed om maandag weer te kunnen werken. Onze trauma’s versterkten elkaar. Dan begon anderhalve week later de ‘craving’ opnieuw, om vrijdag weer los te gaan. Soms stopte ik dan weer een maand. Iedere keer was er wel een aanleiding: een festival, mooi weer, bezoek, Pasen, Kerst, Oud & Nieuw, zakelijke afspraken, enzovoorts.

Waardoor heb je uiteindelijk de knop omgegooid door toch te stoppen?
In 2024, na opnieuw wakker worden met een enorme kater, besloot ik eerst te stoppen met roken. Omdat roken en drinken bij mij een gekoppelde verslaving zijn, besloot ik ook even te stoppen met drinken. Ik dacht na een maand of drie wel weer rustig te kunnen drinken, omdat ik dan waarschijnlijk van de rookverslaving af zou zijn. Mooie mindfuck natuurlijk.

Vanaf begin 2023 was ik gestart met schematherapie en EMDR om mijn jeugdtrauma’s aan te kijken, maar ik keek daarbij niet direct naar mijn verslavingsgedrag. Vreemd eigenlijk – ik camoufleerde het goed en vertelde mijn therapeute dat de uitspattingen bewuste keuzes waren. In eerdere therapieën kwam het onderwerp wel aan bod, maar ik legde zelf nooit de link met mijn trauma’s.

Toch ging de knop geleidelijk om. De therapie, het stoppen met roken en het inzicht dat uit die combinatie voortkwam, zorgden ervoor dat ik steeds stelliger werd: drank of welke verdoving dan ook helpt mij niet, brengt me niks, en houdt me uiteindelijk uit verbinding met mezelf en de mensen van wie ik houd. De pijn verdoven met alcohol is sindsdien geen optie meer.

Wat heb je tot nu toe als de grootste voordelen ervaren?
Het leven komt nu ‘echt’ binnen. Ongefilterd en zonder brainfog. Eerlijke gevoelens. Meer energie. Ik ben beter in staat om in het moment voor mezelf te kiezen en van mezelf te houden – en dat ook toe te staan.

En wat mis je het meest?
Toch wel de ultra-dopamines tijdens en vlak voor de excessen. Die probeer ik nu op andere manieren te triggeren, zoals door goede zelfzorg: sporten, wandelen, fietsen, en meer vrije tijd nemen met quality time. Ik probeer de korte glimpende momenten te waarderen en te koesteren.

Dan ook: wat mis je het minst van alcohol?
De enorme katers, de black-outs met bijbehorende anxiety en schaamte. Dat kon dagenlang mijn leven beheersen.

Wat doe je als je het even moeilijk hebt en toch weer wilt drinken?
Dan spoel ik de ‘film vooruit’ en realiseer ik me wat de consequenties zijn en waren. Ik ben me er heel bewust van dat het de verslaving is die dan aan de haal gaat met mijn brein.

Wat drink je als alternatief als je geen alcohol meer drinkt?
Spa rood en verse muntthee.

Hoe ben je van plan om in de toekomst met alcohol om te gaan?
Heel soms ben ik in gesprek met mijn verslaafde alter ego. Die probeert dan te marchanderen: op vakantie kan het wel, of alleen met kerst. Dan komen de meest sterke argumenten waarom ik dan wel zou mogen. Het mooie is: het mag ook, maar ik wíl het uiteindelijk niet.

Heb je nog tips of advies voor mensen die ook stoppen met alcohol?
Vaak is drinken of een andere verslaving het gevolg van een diepere oorzaak – jeugdtrauma’s of andere heftige gebeurtenissen in je leven. Zie die onder ogen, probeer ze te herkennen en erkennen, en ga ermee aan de slag. Het helpt mij ook om meer te bewegen. Verder ben ik nog steeds op zoek naar andere invullingen die me blij maken. Het blijft een continu proces van ‘werken’.

Tenslotte: wat wil je zeggen tegen iedereen die nu nog twijfelt of ze wel moeten stoppen met drank of niet?
Ik ben ervan overtuigd dat iedereen die eerlijk is tegen zichzelf, in de diepste kern weet of zijn of haar gedrag gezond is, positief bijdraagt aan het leven, of juist destructief is. Stoppen met verslavingsgedrag en jezelf écht aangaan, geeft zó veel meer terug – aan jezelf, je omgeving en je lichaam. Leef voorbij je angst!

 

En dat is een prachtig waardevol advies, dank! En inderdaad: ik denk dat heel veel mensen dondersgoed weten dat ze eigenlijk zouden moeten stoppen met alcohol maar die stap simpelweg veel te spannend vinden. Hoe dan? Jouw advies om in elk geval eerlijk tegen jezelf te zijn kan daar een heel belangrijke rol in spelen. En dan verstand op nul en just do it: 1 dag tegelijk, stapje voor stapje richting alcoholvrijheid. De tijd en gezondheid die je ervoor terugkrijgt zijn echt het allemaal driedubbel en dwars waard. Ga ervoor!

Heel erg bedankt voor je verhaal, en ga vooral zo door daar. En mocht iemand anders na het lezen hiervan nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol met ons willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je email achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.

Fijn weekend allemaal!

Leave a Reply