Deze week staat weer in het teken van de nationale herdenking en Bevrijdingsdag. Op deze dagen denken we allemaal terug aan een bijzonder moeilijke periode uit de geschiedenis van onze samenleving, en dat bracht me op een idee. Als ik het allemaal op een kleinere schaal bekijk was mijn strijd tegen alcohol ook niet altijd makkelijk geweest. Af en toe was het af zien, maar na een moeilijke periode ben ik toch als overwinnaar uit de bus gekomen en kan ik elke dag genieten van mijn eigen verworven vrijheid van alcohol. Zou je daar ook gewoon niet elk jaar eens extra stil bij mogen staan?
Ik denk dat het goed is om je die overwinning te blijven realiseren, en zo komt het dat ik vanaf morgen ook een jaarlijks herdenkingsmoment voor mijn drankverleden in het leven ga roepen. Niet somber of verdrietig, maar juist opbeurend om toch even stil te staan bij die flinke prestatie die ik heb geleverd door te stoppen met het drinken van alcohol. Het is iets waar je trots op mag zijn, maar ook iets waar je langzaam aan went. Het wordt langzaam zo vanzelfsprekend om geen alcohol meer te drinken dat je haast gaat vergeten hoe anders het vroeger is geweest. Niet dat je het niet meer gaat missen, maar die drank krijgt gewoon niet meer zo de overhand. En daar mag je trots op zijn. Dat mag je vieren!
Zoals ik het voor me zie ga ik voortaan op 4 mei om borreltijd (17 uur) twee minuten stilte voor mezelf in acht nemen en dan denk ik terug aan alle kansloze en destructieve gewoontes die ik had toen ik nog alcohol dronk. Ik zal nadenken over hoe moeilijk en spannend het aanvankelijk was om die grote stap te nemen om te stoppen met drank, hoe moeilijk dat eerste jaar vaak was en hoe het geleidelijk allemaal steeds makkelijker werd. Maar ook denk ik aan alle mooie momenten die ik toch ook met mijn drankje heb beleefd. Alle flauwe grappen, mooie relaties, leuke feestjes en spontane momenten. Maar boven alles ga ik stilstaan bij alle voordelen die stoppen met alcohol me allemaal heeft opgeleverd en hoe dankbaar ik ben dat ik nu na twee jaar eindelijk oprecht kan zeggen dat ik vrij ben van alcohol. En die vrijheid ga ik vieren!
Dat doe ik dan op Bevrijdingsdag, waarschijnlijk met een chique Bundaberg en een lekker koude Heineken 0.0. En bij elke slok die ik neem ga ik me beseffen dat ik die alcohol van vroeger helemaal niet meer nodig heb om te kunnen genieten van het moment.
En dat elk jaar weer! Ik heb er nu al zin in.
Wie doet er mee?
