“Er is een enorme vrijheid teruggekomen”

Wat is het toch heerlijk als je eindelijk door die misleiding van alcohol heen kunt prikken zeg. Als je drinkt lijkt het je te helpen, troosten, steunen en weet ik niet wat allemaal meer, maar niets is minder waar. Alcohol begint als een leuk dingetje in je leven, maar verandert daarna langzaam in een gedoe dat niets oplost, maar héél geleidelijk alleen maar voor meer problemen begint te zorgen. En doordat het ooit zo leuk en onschuldig begint, is er ook een soort taboe om die problematiek ontstaan. In het verhaal van deze week wordt hier prachtig doorheen geprikt. De overtuiging waarmee zij achter haar beslissing staat is ontzettend inspirerend om te lezen. Ik heb er in elk geval oprecht van genoten, jullie hopelijk ook:

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben fulltime docent en moeder van twee volwassen kinderen die nog thuis wonen.

Wat dronk je vooral en hoe veel/vaak?
Ik dronk het laatste jaar met name wijn en dat was toch wel bijna elke dag een fles. Soms zelfs meer, zeker als er bezoek was (dan ging ik daarna nog in mijn eentje door).

Hoe lang ben je inmiddels gestopt met alcohol?
Bijna 8 maanden en tegelijkertijd ook gestopt met roken.

Was dit je eerste poging?
Kerst 2020 was ik ook gestopt voor 110 dagen, in de hoop weer terug te gaan naar normale omgang met drank. Alleen in gezelschap, niet meer doordeweeks en niet meer dan twee glaasjes. Dit ging gelijk al mis, ik kon me blijkbaar niet meer aan die afspraken houden. Ook begon ik weer te roken. Deze twee zijn sterk aan elkaar gekoppeld bij me. Ik nam me voor om na de zomer weer te stoppen en dan waarschijnlijk langer of voor altijd.

Wat hield je tegen om eerder te stoppen met alcohol?
Ik dronk vanaf mijn puberteit en studententijd op feestjes of met uitgaan. Eigenlijk heb ik mijn hele leven gedronken bij sociale of feestelijke gelegenheden. Het was toen nog geen zorgelijk ding op zich. Ik had altijd wel door dat ik meer dronk of sneller dronk dan het gemiddelde. In sommige gezelschappen viel dat ook niet op (zij dronken net zo snel of veel), maar in andere gezelschappen viel het juist extra op en schaamde ik me wel eens dat het zo makkelijk ging. Ik nam me dan voor om er weer bewuster mee om te gaan. Maar dat hield ik te kort vol, ik verzon vaak weer een smoes/reden om een wijntje te kunnen drinken. Even gezellig bijkletsen, zware dag, eenzaamheid, verdriet, pijn, stress, lekker weer, hard gewerkt enz. De jaren na de scheiding viel me ook op dat ik veranderd was in een emotie drinker, die met hele andere behoeftes ging drinken. Het had niets meer te maken met sociaal of feestelijk.

Waardoor heb je uiteindelijk de knop omgegooid door toch te stoppen?
Ik was me er van bewust dat ik uit begon te kijken naar het einde van mijn werkdag, me ‘s ochtends al kon verheugen op een koud glas wijn bij thuiskomst. Ik ging dan uit mijn werk gelijk naar de supermarkt of slijter, want ik had nooit wijn op voorraad om mezelf al te beschermen om het bij een fles te houden. Ik merkte dat ik me al een poosje schaamde voor de hoeveelheid die ik dronk en rookte, voor mijn kinderen en omgeving. En ik wist dat ik afhankelijk begon te raken. Het was een soort van zucht naar de verdoving, het moment van ontspanning. Wat natuurlijk een ontzettende onzin is. Het is vluchtgedrag. Het is een troost zoeken in iets wat totaal niet troost. Ik dacht: wil ik echt zo verdergaan? Of gaat het roer om en maak ik er weer iets van voor mezelf? Nu sport ik weer en houd ik veel extra tijd over, waar ik heel erg van geniet. Er is een enorme vrijheid teruggekomen.

Wat heb je tot nu toe als de grootste voordelen ervaren?
Het gevecht is totaal weg. Ik kan beter omgaan met de vrijheid om niet te drinken, dan afspraken maken met mezelf over wanneer en hoe te drinken. Ook ben je altijd helder en scherp. Ik voel me ook fris en schoon en heel gezond. Bovendien denk ik dat mijn lever mij dankbaar zal zijn, omdat die na al dat jarenlange drinken ook weer helemaal schoon is geworden. Een ander bijkomend voordeel is dat je ook weer ontdekt dat je zonder drank net zo leuk en gezellig bent. Dat je ook echt aanwezig bent. En dat je eigenwaarde daardoor ook groeit. Want dit ben jij helemaal zelf, zonder roesje.

En wat mis je het meest?
Ik probeer nog een weg te vinden, als vrienden willen borrelen. Ik vond de laatste keer op zaterdagavond de stad in en Koningsdag bijvoorbeeld erg ingewikkeld. Mensen worden er eigenlijk niet leuker op met alcohol, het irriteert best als mensen aangeschoten worden, luidruchtig en aanrakerig. Ik haak totaal niet meer aan, maar heb de behoefte ook niet meer om aan te haken. Ik denk dat mijn uitjes voorlopig theater, film, uiteten, dansen zullen blijven en misschien daarna nog even bijkletsen met een alcoholvrij drankje. Maar ik moet nu ergens wel steeds over een barrière heen. Ik ben op dit moment de enige in mijn omgeving die niet drinkt. Ik zat laatst nog hardop te wensen dat er misschien een hippe alcoholvrije tent komt, waar je ook kunt dansen, voor de mensen die bewust niet drinken. Een eigen bubbel ofzo, zonder ruis van lallende mensen.

Dan ook: wat mis je het minst van alcohol?
De zucht naar meer, het onrustige dat de wijn op is, het brakke gevoel, de nadorst, en soms niet meer weten hoe de avond verliep.

Wat doe je als je het even moeilijk hebt en toch weer wilt drinken?
Er zijn weinig moeilijke momenten geweest, omdat ik heel standvastig ben en precies weet wat ik niet meer wil. Als ik het toch even moeilijk heb, weet ik dat het gevoel maar heel even duurt en voorbij trekt. En dat ik daarna me juist heel lekker voel, dat ik niet heb gedronken en ook weer heel goed de redenen helder heb, waarom ik niet drink. Tegen een voldaan en trots gevoel kan niets op.

Wat drink je als alternatief als je geen alcohol meer drinkt?
Vooral thee, koffie, kraanwater, Spa rood, bij borrels soms een alcoholvrij biertje of een mocktail. Er valt nog veel winst te halen in de alcoholvrije wereld. Op veel horecaplekken is het vaak nog erg minimaal en totaal niet verrassend.

Hoe ben je van plan om in de toekomst met alcohol om te gaan?
Ik ben er op dit moment van overtuigd dat alcohol geen meerwaarde heeft. Ik heb ontzettend veel gelezen over alcohol en over de gevolgen ervan; mentaal, emotioneel en fysiek. Alcohol past niet meer bij me en het heeft me eigenlijk in geen enkele situatie (verder) geholpen. Terwijl je heel lang denkt dat het dat wel doet of dat het wel zo is.

Heb je nog tips of advies voor mensen die ook stoppen met alcohol?
Ik denk dat je alleen kunt stoppen voor jezelf, als je de juiste redenen hebt gevonden. Je doet het namelijk niet alleen uit motivatie, wilskracht en doorzettingsvermogen. Vooral de wil om (weer) goed voor jezelf te zorgen is het allerbelangrijkste. Dat is hetzelfde als stoppen met roken. Overtuigd zijn waarom het je tegenstaat en wat je juist wel wil voor jezelf.

Tenslotte: wat wil je zeggen tegen iedereen die nu nog twijfelt of ze wel moeten stoppen met drank of niet?
Ik ga tegen niemand zeggen wat hij of zij wel of niet moet doen. Wat ik wel wil zeggen is dat ik nu pas door heb hoe alcohol totaal is verweven in ons leven, in onze maatschappij. Het gemak waarmee er gedronken wordt, hoe jong dat al begint en hoeveel. Terwijl het echt veel kapot kan maken op allerlei gebieden, maar daar hoor en zie je weinig over. Ik denk dat het wel uit de taboe-sfeer mag worden gehaald. We vergoelijken het nog te vaak. Bij mij hielp het heel erg dat mijn naaste omgeving heel erg achter me stond en me tot op de dag bewonderd dat ik deze keus heb gemaakt voor mezelf.

En de mensen die er niets van snappen, tja dat zegt meer over hen dan over mij.

Exact! En als ik het zo lees begrijp jij dondersgoed hoe het allemaal zit met alcohol in onze samenleving. Prachtig dat je het gordijn hebt weggetrokken en weer zonder waas de wereld in kunt kijken. Echt heel erg bedankt voor je mooie woorden (zoals “Tegen een voldaan en trots gevoel kan niets op”: hoe ontzettend waar!) en minstens net zo bedankt voor je briljante tip over een alcoholvrije kroeg/club! Misschien kunnen we die ooit samen die hippe Alcoholfreedom-bar gaan openen? 😉

Fijn weekend allemaal!