Drank als rode draad door moeilijke fases in je leven, met alle nadelen en risico’s van dien… maar je hebt toch ook recht op je pleziertje? Het blijkt echter vaak erg moeilijk om deze rode draad door te knippen. Maar als het moment komt dat je er klaar voor bent, dan kan je het ook. Dan wil je simpelweg niet meer drinken, net zoals de schrijfster van het ervaringsverhaal van deze week dat uiteindelijk voor zichzelf heeft ingezien:
In 1997 ben ik met drinken van wijn begonnen. Na mijn scheiding, had ik mezelf ingeprent dat ik een beetje beter voor mezelf moest zorgen en mezelf moest verwennen. Toen ik thuiskwam van mijn werk, dronk ik een glas witte wijn tijdens het koken voor mijn twee zoons en mezelf. Het werden er snel meer.
Het duurde niet lang voordat ik een hele fles wijn per dag dronk. Meestal kon ik er goed mee omgaan. Ik deed geen rare dingen en werd er ook niet vervelend van of zo. Af en toe dronk ik een dag niet, dat deed me ook niets.
Door de jaren heen heb ik diverse traumatische ervaringen opgedaan. Eerst mijn traumatische jeugd, vervolgens een scheiding, die deed pijn tot op het bot, ik hield namelijk nog steeds van hem. Mijn zoon van 16 liep weg en kwam in de handen van een pedofiel terecht. Er was niets wat de kinderbescherming voor mij of mijn zoon deed en ik kon alleen maar toekijken. De wijn heeft me geholpen. In een nieuwe relatie met een man die mij heel erg naar beneden haalde, werkte dat ook niet echt mee. De wijn hielp me wel… die man heb ik na twee jaar mijn huis uitgezet, dat werd gevierd met wijn… iedere dag weer…
Ik werd aan mijn schouder geopereerd en kon mijn hand een aantal weken niet gebruiken, hoe krijg je dan die kurk van de fles? Mijn zoon hielp me soms de kurk te verwijderen maar hij was ook af en toe bij zijn vader. Tja, wat moet je dan? Een vriendin liet haar honden drie keer per dag uit en reed dan altijd naar het bos en reed voorbij mijn huis. Ik wist precies hoe laat ze ongeveer voorbij reed. Daar stond ik dan te wachten met een fles wijn en een kurkentrekker op straat, het kwartje viel nog steeds niet bij mij… Er volgden vele jaren voordat ik besefte wat de situatie werkelijk was.
Toen ontmoette ik mijn huidige man, een fijne en betrouwbare man. Dus toen dronk ik voor de gezelligheid. Er was dus altijd wel een reden om te drinken! Nog altijd gemiddeld een fles per dag. Ik had problemen op mijn werk en mijn man was verwikkeld in een scheiding. Hij woonde al een half jaar alleen toen hij en ik een relatie kregen, maar zijn scheiding was nog niet geregeld. Het is ongelooflijk hoe mensen worden als er iets moet worden verdeeld en er kinderen in het spel zijn. Die stress was bijna niet te doen. De drank verzachtte de stress. We hebben jaren geprobeerd contact te krijgen met zijn kinderen, maar hun moeder heeft dat weten te voorkomen. De beide meisjes zijn het slachtoffers van het PAS syndroom geworden (Parental Alienation Syndrome). De wijn verdoofde de stress…
Ik had ontdekt dat er ook liter flessen te koop waren, dat was een uitkomst want dan dronk ik nog steeds maar één fles. Ik ging het zelfs zelf geloven. Mijn pleziertje was toch voor mij en ik had er toch recht op! Ik verdrong het idee dat ik mijn lichaam aan het vergiftigen was.
Omdat ik in een paar opvolgende maanden ‘s nachts een paar keer was flauwgevallen, was er wel reden tot bezorgdheid. Het hield me zeker bezig, een glas wijn verzachtte het akelige gevoel van bezorgdheid. Op een nacht kwam ik weer bij nadat ik was flauwgevallen, boven aan de trap met mijn hoofd over de eerste trede heen. Ik keek het trapgat in. Toen stopte ik weer even met drinken. Dat duurde een paar dagen en soms een paar weken, dan was de wijn weer sterker en begon ik weer te drinken. Het was mijn momentje en ik had er recht op! Dat had ik inmiddels erg goed in mijn hoofd geprent.
Mijn man en ik hadden onze baan opgezegd en waren naar Spanje vertrokken. We hebben tijd voor ontspanning en voor onszelf. In Spanje drinken ze al bij het ontbijt alcohol. Dat was voor mij te vroeg, maar een wijntje tijdens de lunch was heerlijk.
De laatste 10 jaar was ik behoorlijk aangekomen door stress, de overgang en de drank. Het afvallen was zo moeilijk: soms ging er 10 kilo af, maar al snel zaten er weer 12 kilo bij. Ik heb jarenlang strijd geleverd tegen de kilo’s. Ik voelde me ongelukkig met mijn gewicht. Een Gastric Bypass bleek de oplossing voor mij. Van mijn laatste spaargeld heb ik deze operatie ondergaan. Op dat soort momenten kon ik de drank prima laten staan, maar daarna begon ik altijd weer opnieuw. Een Gastric bypass zorgt ervoor dat het alcohol niveau in het bloed sneller en hoger stijgt. Alcohol blijft langer in het lichaam aanwezig, met alle gevolgen van dien. Ik kon steeds slechter tegen de alcohol!
Toen ging mijn man steeds vaker raar en vervelend doen. Ik snapte er niets van. Ik was ongelukkig. Hier moest iets aan veranderen en ik moest hieraan gaan werken en door alles van mij af te schrijven was mijn autobiografie na negen maanden geboren. Dat was prettig en loodzwaar tegelijkertijd om te doen. Ik was trots dat ik mijn eigen boek had geschreven en uitgegeven. In combinatie met een paar EMDR sessies en het schrijven van mijn autobiografie heb ik mijn enorme jeugd trauma’s een plekje kunnen geven. Toch bleef ik drinken.
Over mijn huwelijk was ik inmiddels niet zeker of dat stand zou houden, want mijn man was steeds vaker vervelend en gemeen naar mij toe. Er was iets aan de hand, of hij had genoeg van mij of er was iets medische aan de hand. Dus ik ben gaan zoeken op internet en kwam al snel uit bij Parkinson. Helaas bleek ik gelijk te hebben maar ik was wel opgelucht dat het niet aan mij lag. Weer stress en ook veel verdriet. We hadden ons leven anders voorgesteld. De wijn hielp, dacht ik…
We hadden een paar jaar een honden hotel aan huis en als de honden werden opgehaald moest ik wel nuchter zijn. Dat was soms een probleem en dan liet ik mijn man dit regelen en bleef zelf beschaamd binnen in huis achter. Niemand, op mijn man na, zou mij ooit aangeschoten of dronken zien! Op feestjes dronk ik altijd zoveel dat ik net niet aangeschoten was, maar zodra ik thuis kwam ging de fles weer open en kon ik ongezien verder drinken.
Het laatste jaar dat ik dronk, ging het een aantal keren behoorlijk mis. Ik was dronken en ging tekeer als een dwaas tegen mijn man. Ik gooide er alles uit en dat ging niet echt subtiel. Vervolgens viel ik in een halve coma. Hij ging er langzaam aan kapot en dat terwijl hij al genoeg aan zijn hoofd had en heeft.
Ook schreef ik berichten en e-mails naar mensen waarin ik even vertelde hoe ik er over dacht! Niet echt subtiel overigens. Dat was achteraf niet echt handig en vriendschappen gingen daardoor kapot. Er zijn namelijk maar heel weinig mensen die doordenken en willen inzien wat er werkelijk aan de hand is en proberen te helpen in plaats van je te verstoten. Ik kan voor dat gedrag nog steeds geen begrip opbrengen. Helpen kan namelijk op zoveel verschillende manieren. Een beetje begrip opbrengen voor de ander en het foute gedrag een beetje proberen te begrijpen en je realiseren dat er ALTIJD een verhaal achter bepaald gedrag zit, helpt al. Verstoten is het ergste wat je kan doen. Laten we een beetje aardig zijn voor elkaar want achter iedere persoon die te veel drinkt zit een verhaal, geloof mij maar!
De druk en stress zorgden er voor dat ik me wilde verdoven. Met mijn man zal het in de komende jaren steeds minder gaan en ik zal voor hem blijven zorgen. Dat wil ik graag maar het beangstigt me ook heel erg. Ik heb geen psychische zorg hier omdat ik de taal niet op een niveau beheers om dit soort moeilijke gesprekken te kunnen voeren. Ik kan me prima redden voor de simpele zaken hier maar niet voor dit soort emotionele gebeurtenissen. Dat is zwaar maar ik ben (meestal) sterk. We komen er wel.
Bijna anderhalf jaar geleden heb ik voor het laatst gedronken. Het was genoeg, ik had veel ellende veroorzaakt. Mijn man sliep een paar dagen in het gastenverblijf omdat we onze kat moesten isoleren met onze andere beestjes door een infectie en we hem niet alleen wilde laten. Ik lag dus alleen in mijn bed, midden in de nacht wakker zoals zo vaak. Ik vond op het internet een boek over stoppen met alcohol. Ik kocht het en ben direct begonnen met lezen. Het pakte me direct en enorm. Het belangrijkste was dat ik WEL mag drinken maar dat IK het niet WIL. Dat kleine zinnetje heeft mij geholpen. Als je tegen iemand zegt dat iets niet mag dan wil je het juist wel. Mijn hersenen waren zo geprogrammeerd met dat ik recht had op mijn momentje dat ik alle bijkomstigheden opzij schoof. Bij de AA schijn je veel niet meer te mogen. Dat schrikt me af en werkt niet bij mij. Het boek (Stoppen met alcohol van Allen Carr) heeft mij verlost van het gif wat ik 25 jaar heb ingenomen. Deze man is mijn redder geweest.
Nu 486 dagen later ben ik blij, en voel me stukken beter. Helaas slaap ik nog niet veel beter maar dat komt door een flinke hernia waaraan ik geopereerd ga worden. Ik ben helder en heb vreselijk veel energie. Ik heb een nieuwe hobby gevonden en bouw van alles met hout. Groot of klein, alles is leuk. Ik heb een meerdaagse cursus bijenhouden gedaan in het Spaans en ben nu gecertificeerd imker. 🐝🐝🐝 Mijn hobby als keramist heb ik weer opgepakt en ik krijg regelmatig diverse opdrachten die variëren van het beschilderen van een enorme beesten tot keramieken gedenkplaten en nog veel meer. Allemaal leuke dingen die ik eerder nooit zou hebben aangedurfd.
Verder heb ik heerlijke gezonde suikervrije limonades gevonden in vele smaken, want water en thee zijn niet mijn drankjes. Wijn en bier heb ik gewoon in huis voor bezoek en het doet me helemaal niets als mensen om me heen drinken. Want ik mag het wel maar ik WIL het niet.
En jij kan het ook, zodra je er aan toe bent.
Zo is dat maar net! Heel erg bedankt voor het delen van je indrukwekkende levensverhaal! En ik ben het helemaal met je eens: alcoholvrijheid is feitelijk niet veel anders dan simpelweg niet meer willen drinken. Dan gaat het allemaal vanzelf. Heel fijn dat je na al die jaren eindelijk het roer hebt omgegooid, en ik wens je alle goeds voor de toekomst en het spannende pad met de ziekte van je man. En zo te lezen heb je gelukkig genoeg hobby’s om je daar op z’n tijd van af te kunnen leiden. Ga zo door!
En mocht iemand anders na het lezen van dit verhaal nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol met ons willen delen: heel graag! Als je op deze pagina je e-mail achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.
Fijn weekend allemaal!
