Jij bent zelf de enige die precies weet hoeveel je drinkt. En hoe jij je daarover voelt natuurlijk, en zelf ben je ook de enige die de knop om kan zetten om daar iets aan te veranderen. Dat is misschien moeilijk een soms eenzaam, maar je plukt daar zelf gelukkig ook wel de voordelen van. En die zijn niet gering! Dus laat je vooral insprireren door mooie ervaringsverhalen zoals deze, en wie weet kan ik over een tijdje ook jouw unieke reis toe gaan voegen aan Alcoholvrijheid. Hoe mooi zou dat zijn! Hier komt ie:
Mijn verhaal naar alcoholvrijheid is nu bijna twee jaar geleden gestart. Ik had niet van tevoren verwacht dat ik hier mijn verhaal nog eens zou gaan doen, maar nu ik voel dat alcohol voor mij echt verleden tijd is, is het tijd om het echte verhaal nu maar te delen.
Ik was vrij jong toen ik begon met drinken, toen ik 15 jaar was zat ik al bijna elke vrijdag in de kroeg. In mijn jeugd was het vooral in het weekend drinken. De kroeg in met vrienden, (te) veel biertjes en soms wat shotjes en verder vooral gezellig meedoen met de groep. Het hoorde er destijds gewoon bij en daar kwam bij dat ik mijzelf ook leuker vond als ik wat alcohol op had. Ik was best onzeker, maar met een drankje op durfde ik meer, kreeg ik stoere praat en het maakte me vrolijker en zelfverzekerder. Dus elk weekend gingen er standaard wel wat drankjes in. Ook in mijn studententijd bleef het nog wel rustig. Ik ging maar af en toe op stap (dan was het wel steevast te veel biertjes drinken natuurlijk) en dronk verder alleen in het weekend als ik weer in mijn oude woonplaats was en in de kroeg de vrienden weer zag. Het vele alcoholgebruik is eigenlijk pas uit de hand gelopen na mijn studententijd.
Na mijn studententijd ben ik nog een tijdje werkzaam geweest in de horeca en mensen die hierin hebben gewerkt weten dat er één ding leuk is na een dag hard werken en dat is de welbekende sluitborrel. Hier deed ik dan ook elke dag aan mee. Ik werkte in die tijd zo’n zes dagen per week, dus dat resulteerde al snel in elke dag alcohol drinken. Na een paar jaar ben ik verhuisd naar een andere stad, ook omdat mijn relatie over was. Onder het motto ‘het leven moet je vieren’ en ‘niemand kan me nu nog wat maken’ dronk ik binnen no time elke avond. En dat was niet een glas, nee dat was rustig een sixpack speciaal bier of een fes witte wijn. De volgende ochtend stapte ik weer rustig op de fiets richting werk alsof er niks aan de hand was. Niemand heeft het in die tijd door gehad.
Ondanks dat ik een fijne tijd had in de stad begon het toch steeds slechter met me te gaan. Ik moest met mezelf aan de slag. Ik ben toen terugverhuisd naar mijn oude woonplaats en had een plan om zo snel mogelijk me weer fitter te voelen. Dit begon in de vorm van sporten en op de voeding letten. Nu ben ik iemand die hard is voor zichzelf als het om zelf bedachte doelen gaat, dus binnen no time zat ik er wel lekker in. Dacht ik, want ik rookte nog steeds en dronk ook nog steeds in de weekenden. Niemand mocht immers aan mijn glas wijn op de vrijdagavond komen! Voor ik het wist zat ik dan ook weer op de fles wijn per dag. Nu ik erop terugkijk is het bizar dat ik mezelf voorhield dat ik goed bezig was. Overdag gezond eten en sporten om vervolgens ‘s avonds zonder na te denken een fles wijn op te drinken. En ook nu was er niemand die dit wist. Diep van binnen is er namelijk altijd wel een stemmetje geweest die zei dat ik verslaafd was, alleen ik schaamde me te veel en overschreeuwde het stemmetje altijd met dat het niet zo moest zeuren.
Hoe vaker het voorkwam dat ik alleen dronken in huis zat op een woensdagavond terwijl ik de volgende dag gewoon weer fris op kantoor moest zijn, hoe meer ik van mezelf begon te walgen. Er moesten knoppen omgezet worden, dat wist ik al wel. Maar hoe en wanneer daar was ik nog niet. En omdat ik in die tijd ook nog rookte besloot ik om hier eerst mee aan de slag te gaan. Meerdere stoppogingen en teleurstellingen in mezelf verder kwam ik uiteindelijk op het besluit om hulp in te schakelen door middel van een Stopcoach. Omdat ik iemand ben die vindt dat ik de dingen zelf moet aankunnen, was dit voor mij al voldoende om de welbekende knop om te zetten en vanaf dag één ben ik gestopt en er nooit moeite mee gehad. Super fijn! Als het zo gemakkelijk gaat, dan kan ik ook het stoppen met drinken aan dacht ik toen bij mezelf.
Ik ben echter ook gevoelig voor groepsdruk en sfeer en ik wilde daarom nog niet denken aan definitief stoppen. Bovendien durfde ik dit keer niet om hulp te vragen want dan moest ik eerlijk zijn over mijn alcoholgebruik en nog steeds wist niemand in mijn omgeving hoeveel ik echt dronk. Het is makkelijk te verbergen als je alleen woont. Ik besloot daarom om eerst de honderd dagen aan te gaan en gaf mezelf daarbij drie wildcards voor avonden dat het echt te leuk was om niet te drinken. Ik had dit ergens op social media gezien en dat idee stond me wel aan. Binnen no time had ik echter de wildcards verbruikt, al wist mijn omgeving hier niks van. De laatste wildcard had ik ingezet op een middag dat ik eigenlijk niet had hoeven drinken, al besefte ik me dat pas de dag erna. Ik had zoveel gedronken dat ik me de volgende ochtend niks meer kon herinneren en als ik ergens een hekel aan had dan waren het mensen die zwarte gaten houden na een avondje alcohol. Want waarom zou je zoveel drinken? Je kent je eigen grens toch wel?
Nu was ik het alleen zelf..
Ik voelde me zo verschrikkelijk slecht dat ik met mijn katerhoofd besloot de honderd dagen opnieuw te starten, ditmaal zonder wildcards. Dan maar een duik in het diepe. Voor mijn omgeving veranderde er niet zoveel, die dachten namelijk nog steeds dat ik met mijn honderd dagen bezig was dus tegen hen hoefde ik niet te liegen. In mijn eigen hoofd begon het proces van stoppen nu pas. Nu ik er twee jaar later op terug kijk had ik eigenlijk hulp moeten inschakelen omdat ik echt zwaar verslaafd was, maar ik wilde het per se alleen doen dus dat heb ik ook gedaan. Ik heb boeken gelezen, podcasts geluisterd, ben op zoek gegaan naar lekkere 0.0 drankjes en heb een dagboek bijgehouden. Dit alles heeft met ontzettend geholpen. Tegen de tijd dat ik de honderd dagen had aangetikt lag ik op een tropisch eiland in de zon en vroeg ik mezelf af of ik überhaupt wel wilde drinken of dat ik niet nog even door zou gaan met niet drinken. Ik besloot het laatste. Ik wilde nu het half jaar niet drinken aantikken. En daarna het jaar. En eigenlijk ben ik daarna gewoon niet meer begonnen. Nog steeds is er af en toen een klein stemmetje die zegt dat een half glaasje toch wel zou kunnen, maar op die momenten spoel ik de film vooruit en kom ik vrij snel op het punt dat ik beslis dat het het niet waard is omdat ik het frisse gevoel van de volgende ochtend niet wil missen. En daar komt bij; hoe langer ik gestopt ben, hoe minder vaak die momenten er zijn.
Dus hoe ik de toekomst zie? Voorlopig gewoon zo doorgaan. Het helpt mij door niet te zeggen dat ik nooit meer alcohol ga drinken, maar dat ik het voor nu gewoon niet hoef. Ik voel me fitter sinds ik gestopt ben, zowel lichamelijk als mentaal. Mijn huid is opgeklaard, ik slaap beter en heb meer energie. Ik ben vrolijker, optimistischer en vind mezelf in het geheel een leuker mens geworden sinds ik niet meer drink. Dus waarom zou ik dat nu opgeven?
Het scheelt daarnaast ook dat mijn omgeving inmiddels ook gewend is aan het feit dat ik gestopt ben met drinken. Er wordt door vrienden een lekker alternatief voor mij gehaald op feestjes en de avondjes borrelen worden vaak vervangen voor een gezellige lunch of een avond uiteten gaan waarbij ik dan de bob voor ze kan zijn. Ik voel me dan ook niet meer anders omdat ik niet drink en dat waar ik bang voor was (vriendschappen die veranderen of vervagen) is niet gebeurd gelukkig. Dus geen reden om opeens wel weer met ze mee te doen omdat ze me accepteren zoals ik nu ben.
En dan voor wie nog twijfelt; probeer het gewoon! Ik denk dat een maand zoals bijvoorbeeld dry january niet voldoende is om de volledige voordelen van stoppen met alcohol te ervaren, maar het is wel een begin om je eigen alcoholinname onder de loep te nemen en te ervaren hoe het is om ook nee te zeggen tegen dat ene glas. Echt, er is niks lekkerders dan in het weekend vroeg op te staan terwijl het grootste gedeelte van Nederland zijn roes ligt uit te slapen. De wereld is zoveel mooier in de ochtend! Dus gun jezelf de kans om het te ontdekken. Vind je het niks, dan heb je maar vier weken “gemist” en als het wel bevalt plak je er nog een maandje achteraan en daarna misschien wel nog een. Doe het stap voor stap, gun jezelf het ontdekkingsproces en leg de lat niet te hoog voor jezelf. Dan wordt het een heel mooie reis!
Zo is dat, en leerzaam is het sowieso! Je zult nooit weten hoe de voordelen voelen die je te wachten staan als je het nooit probeert. Dat is misschien wel een van de beste beslissingen uit je leven geweest. Blijf er net zo van genieten als nu, en dan staat je nog een mooie, frisse toekomst te wachten. Daar ben ik van overtuigd!
En mocht iemand anders na het lezen van dit verhaal nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol met ons willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je email achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.
Fijn weekend allemaal!
Dank voor je herkenbare verhaal. Dit geeft mij heel veel steun!