“Drinken was vanaf die dag iets van de verleden tijd”

“Een geluk bij een ongeluk”. We kennen die uitdrukking allemaal, en vandaag lees je dit hier in de praktijk. De alcoholrijke periode van de schrijver van deze week eindigde abrupt bij een harde klap met de fiets. Ik moet er niet aan denken, maar hoe hij deze nare ervaring omzet in iets moois is niets minder dan roemswaardig:

Een verhaal kan starten bij het begin, het eerste pintje op je 13 of zoiets, of ineens bij de harde klap die alles in stroomversnelling bracht en waarna de puzzel stilletjes aan gelegd wordt met terugblikken op het verleden.

Ik kies voor de laatste vorm. Momenteel ben ik 15 maanden nuchter. 15 maanden terug ben ik een laatste keer op mijn gezicht gegaan door alcoholmisbruik. Letterlijk op mijn gezicht deze keer… met mijn elektrische fiets reed ik te snel voor m’n toestand, te dronken en te onvoorzichtig over een oneffenheid in de weg. Mijn stuur draait 90 graden en ik vlieg over mijn stuur op mijn gezicht.

Onmiddellijk voel ik in mijn mond dat er iets niet klopt. Waar is mijn tand? Mijn twee bovenste voortanden vingen de klap op en de ene was meteen verloren, de andere tand moest omwille van een wortelbreuk getrokken worden. Gelukkig staat de orthodontie tegenwoordig ver genoeg waardoor je er vandaag bijna niets van ziet, tenminste als je niet weet dat het prothesetanden zijn.

Nu kan ik terugblikken op een bewogen, drankvloeiend verleden. Hieronder mijn verhaal.

Als jonge kerel ben ik tamelijk vroeg beginnen drinken. Ik moet 13 jaar geweest zijn toen ik met mijn vrienden het eerst dronken was. Ook via de jeugdbeweging kwam ik snel in contact met alcohol. Als 14-jarige mochten we op zondagmiddag na de activiteiten naast chips ook cola of een pintje drinken. En een kamp in Schotland bracht ineens ook whisky in het vizier. Een drank die me ook beviel. Naast drank was wiet ook rijkelijk aanwezig in mijn jeugdjaren. Je kan dus wel stellen dat ik een benevelde jeugdperiode had. Ik was ook vaak degene die met het plan kwam om te drinken of te roken.

Het patroon van een roes opzoeken in drank en drugs is zeer lange tijd gebleven. Studeren aan de universiteit lukte me niet omdat ik de energie en de wilskracht niet vond om me toe te leggen op het behalen van een diploma. Nochtans was ik wel geïnteresseerd in vele domeinen zoals sociologie en filosofie. Na enkele jaren aanmodderen, belandde ik na heel wat interimjobs in de maritieme sector van Antwerpen. Ik werd een kantoorbediende op een expeditiekantoor.

Mijn bestaan bestond voortaan uit een saaie baan, en een nachtleven in het café. In de liefde lukte het ook niet zoals ik wilde, wat mijn café- en uitgaansleven enkel maar deed toenemen. Ook cocaïne kwam onderweg aan bod. Toen ik 26 jaar was, bestond mijn leven voornamelijk uit overleven op mijn kantoorjob, nadien drugs scoren en tot in de late uurtjes uitgaan en drinken. Tot ik in 2009 een overdosis vloeibare XTC of GHB innam. Sindsdien heb ik geprobeerd mijn leven wat meer op orde te krijgen.

Mijn huidige vrouw was ondertussen ook al in the picture en ik wilde ervoor gaan. Dit ging met ups en downs. Mijn druggebruik stopte bijna volledig maar ik bleef drinken. Ik dronk om de roes, niet om de gezelligheid. Al zou mijn dertigjarige ik dit niet zo verwoord hebben, en waarschijnlijk zelfs gewoon hebben ontkend.

Ik koos ervoor om mijn leven over een andere boeg te gooien en met veel ploeterwerk slaagde ik erin een diploma leerkracht lager onderwijs te behalen. Ik kreeg kinderen, ik trouwde een fantastische vrouw en ik ging als leraar in een groot college aan de slag. Het is een fantastische job die ik met liefde doe en met geweldige collega’s. Maar mijn drankverbruik bleef nog steeds een probleem.

Als ik denk aan alcoholisten, zie ik mannen met dikke wallen en gezwollen neus en een blik bier in de ochtendtrein. Personen die bij het opstaan al aan die eerste fix denken, om de trillingen te doen stoppen. Dat was ik niet. Ik had katers, ik voelde me miserabel na een avond drinken, ik dronk niet elke dag, dus ik kon onmogelijk een alcoholist zijn. Maar wat ik niet begreep, is dat er meerdere types zijn van alcoholmisbruik. Ik dronk inderdaad niet elke dag, maar het ging wel vaak verkeerd.

De laatste dag dat ik dronk, had ik mezelf voorgenomen om niet meer dan 2 alcoholische dranken te nemen. Het was de start van een vakantieperiode en ik ging met de collega’s vieren. Ik had zelfs enkele alcoholvrije biertjes meegenomen om mijn voornemen te doen slagen. Maar na 2 zware bieren, volgde er nog vele andere zware bieren. Mijn voornemen sloeg ik achteloos in de wind. Onderweg naar huis viel ik met de fiets op mijn gezicht. Ik moest mijn twee voorste tanden laten trekken. De teleurstelling in mezelf nam een proportie aan die ik moeilijk vind om te omschrijven. De geladenheid van die zoveelste dronkemansval was groot. Het breekpunt was bereikt. Drinken was vanaf die dag iets van de verleden tijd.

“Drinken was vanaf die dag iets van de verleden tijd”. Het is een bijzonder vreemde zin om te schrijven, laat staan tweemaal. Door hierover te schrijven en te reflecteren word ik gesterkt in mijn overtuiging dat ik niet meer moet drinken. Ik ben 15 maanden gestopt met drinken. Ik ben blij met mijn keuze en ik vond het uiteindelijk niet moeilijk om te stoppen met drinken. Ik voel me beter in mijn vel. Ik heb geen katers meer. Ik ben 15 tot 20 kilogram afgevallen door gezondere keuzes te maken, zoals geen pak friet met hamburger om 11u ‘s avonds nadat ik ervoor al 3 Duvels gedronken had (alles samen goed voor een kleine 2000 kilocalorieën vermoed ik). Het is veel eenvoudiger om met jezelf af te spreken om niets te drinken, dan jezelf een beperking van 1 of 2 glazen op te leggen.

Heel af en toe, mis ik de roes soms wel, maar het weegt niet op tegen alle voordelen. Ik merk ook een shift in mijn omgeving. Verschillende mensen waarvan ik het nooit verwacht had, gaan veel bewuster om met hun alcoholverbruik. Mijn kinderen zijn ook erg trots en rekenen erop dat ik nuchter ben voor hen. Ook in de media is er een duidelijke tendens om alcoholgebruik niet meer als de normaalste zaak te beschouwen. En die bierproducenten doen hun best om alternatieven te verkopen, met wisselend succes. Er zijn voor mij meer redenen om niet te drinken, dan wel te drinken.

En voor mij ook! En die tendens die je ziet herken ik ook echt wel. Je ziet gewoon dat alcohol heel langzaam iets minder normaal begint te worden. En daar kunnen veel mensen heel wat aan hebben.

Maar goed! Heel erg bedankt dat je dit verhaal hier hebt willen delen, en wat moet dat een verschrikkelijke klap geweest zijn zeg… Ik moet er niet aan denken hoe ongelofelijk rot jij je de volgende dag wel niet moet hebben gevoeld. Maar geweldig dat je zo’n nare ervaring omdraait in zoiets moois. Volgens mij bestaat er geen betere manier om van een klap terug te veren dan jij hier laat zien, dus enorme complimenten voor deze prachtige actie. Goed bezig!

Dus nogmaals dank, en mocht iemand anders na het lezen hiervan nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je e-mail achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.

Fijn weekend allemaal!