“De toekomst zonder alcohol voelt fijn”

Vandaag weer een voor mij heel herkenbaar verhaal. Alcohol was altijd doodnormaal toch, dus wat is dan toch het probleem? Maar hoe ouder je wordt (en in mijn geval ook: hoe meer vader je wordt), hoe zwaarder het wordt om met deze schadelijke hobby dartelend door het leven te gaan. Dat houdt niemand vol, en dan is het echt een bevrijding als je die last tegen alle sociale drang in eindelijk achter je kunt laten. Een mooi verhaal dus weer om te lezen:

Hallo! Ik ben een 33-jarige, getrouwde vader en werk als manager binnen de gemeente. Ik ben inmiddels al ruim zes maanden gestopt met drinken. Dit voelt trouwens een beetje als het welbekende voorstelrondje van een meeting (grapje).

Wat ik in die relatief korte zes maanden heb gemerkt, is hoe mijn leven stapje voor stapje aan het veranderen is. Voordat ik stopte, was alcohol altijd aanwezig in mijn leven. Van een wijntje bij het eten tot een biertje bij de voetbalwedstrijd — het was heel normaal. In mijn familie en vriendengroep werd er altijd gedronken, en ik zag nooit echt het gevaar. Als 13-jarig jongetje kreeg ik tijdens Oud en Nieuw een Bacardi Breezer van mijn moeder, omdat de grote kinderen dat ook kregen (absurd!), en dat leek toen heel normaal. Alcohol was altijd een onderdeel van mijn sociale leven, en ik had er nooit echt bij stilgestaan dat het problematisch zou kunnen worden.

Vanaf mijn vijftiende dronk ik flink mee in de voetbalkantine en was vaak al aan het eind van de middag flink aangeschoten, voordat we ‘s avonds verdergingen in de kroeg. Iedere zondag weer was ik op de bank te vinden met een kater van het weekend, maar ik zag het nooit als een probleem. Ik was altijd de gezellige drinker, en als ik ergens op visite kwam, stond de wijn of het bier al voor me klaar. Het was gewoon onderdeel van de routine.

Naarmate de jaren verstreken, begon ik echter te merken dat mijn lichaam slechter herstelde van de alcohol. Ik kreeg steeds meer last van angstige gedachten, een gejaagd gevoel, en paniek, vooral na het drinken. Ik ontdekte dat alcohol voor mij een manier was om die onrust te onderdrukken. Al snel begon ik dagelijks te drinken, vaak zonder het echt als een probleem te zien. Drie wijntjes per dag leek niet zoveel, toch? Maar die drie wijntjes waren geen standaardmaat van 100 ml — het waren eerder anderhalve fles per dag.

Hoewel ik kon ontspannen door de alcohol, begon ik steeds slechter te slapen. Mijn gezicht werd meer opgeblazen, mijn buik ook, en de wallen onder mijn ogen werden steeds erger. In het weekend was het niet anders. Dan begon ik al rond 14:00 uur met een speciaalbiertje, gevolgd door wijn bij het avondeten en afgesloten met whisky. Tegen de tijd dat ik op de bank in slaap viel, was ik flink aangeschoten. Het ergste was nog dat ik, als ik ‘s nachts mijn jonge kindje moest troosten, niet helder en soms zelfs wat wankel op mijn benen stond.

Dat was voor mij het signaal om écht te stoppen. Het was een beslissing die ik al langer in mijn hoofd had, maar waarvoor ik steeds het juiste moment zocht. Ik wilde niet dat mijn kind opgroeide in een wereld waarin alcohol normaal was, en ik wilde ook niet dat hij zou denken dat het geen kwaad kon. Toen ik de beslissing eenmaal nam, voelde het als een bevrijding. Ik stopte direct en ging op zoek naar steun. Ik las boeken, luisterde naar podcasts en voelde me vastberaden en krachtig om door te zetten.

Toch merkte ik dat vooral mijn omgeving moeite had met mijn keuze. Voor hen was het moeilijk te begrijpen. Ik had hun eigen drinkgedrag vaak gemaskeerd, en plotseling moest ik me steeds verantwoorden waarom ik niet meer dronk. Ze vroegen of ik dan een alcoholist was, of ik het wel vol zou houden, en of ik toch niet gezellig een biertje mee kon drinken. “Je kunt toch wel maat houden? Eén biertje kan echt geen kwaad!” Echter, dat is het hele probleem… ik kan het niet bij één glas houden.

De eerste weken waren dan ook zwaar. Ik kreeg op de vreemdste momenten hoofdpijn, maar dit gaf ook ruimte voor iets positiefs: mijn slaap verbeterde enorm. Mijn huid en haar gingen er beter uitzien, en ik voelde me gek genoeg fit. Het mooiste was dat ik zonder enige moeite 9 kilo afviel. Ik voelde me sterker dan ooit tevoren; misschien een placebo-effect… maar het voelde heerlijk!

Het idee dat ik nooit meer zou kunnen ontspannen zonder alcohol was voor mij altijd een grote drempel. Maar door open te zijn met mijn vrouw hierover en samen de uitdaging aan te gaan, ontdekte ik dat ontspanning ook zonder alcohol mogelijk was. De grootste verandering was dat ik steeds vrijer werd van die constante onrust en angstige gevoelens. Ik leerde echt genieten van het moment zelf in plaats van constant te verlangen naar een wijntje en de roes.

Nu, zes maanden later, heb ik geen enkele spijt van mijn keuze. Ik ben blij dat ik geen katers meer heb, goed slaap en geen schuldgevoelens meer ervaar. Soms heb ik nog wel eens zin in dat ene goede glas wijn bij een film of de open haard, maar dan besef ik dat die romantische gedachte vaak een illusie is. Ik ben geen sommelier die de beste wijnen al slurpend proefde; het waren vaak gewoon de goedkope huismerk-wijnen.

Een van de dingen die me het meest helpen op momenten dat ik toch een beetje trek heb, is het brede aanbod van alcoholvrije biertjes. Daardoor heb ik eigenlijk geen moeilijke momenten meer. Het gekke is dat ik bij zo’n biertje wel kan stoppen na één, terwijl ik dat met alcohol meestal niet kon.

De toekomst zonder alcohol voelt fijn, veilig en bevredigend. Mensen vragen me soms of ik nooit meer ga drinken, en mijn antwoord is: “Voorlopig niet.” Ik zeg dit niet omdat ik een beslissing voor de rest van mijn leven wil nemen, maar omdat het voor mij nu goed voelt en ik niet terug wil naar hoe het was. Ik ben sterker dan ooit, en ik wil dat gevoel niet kwijt. Als je jezelf afvraagt of het goed zou zijn om een tijdlang niet te drinken, heb je je antwoord.

Stop met alcohol, en je vergroot echt je kans op geluk!

En die tip sta ik echt volledig achter! Zeker met jonge kindjes in huis wil je gewoon niet de hele tijd op een fractie van je bestaan blijven opereren. Zoals je zegt is het echt een bevrijding, en die geweldige kans ligt voor iedereen voor het grijpen. Je moet door die zure appel heen, maar het licht aan het eind van die tunnel is het echt absoluut meer dan waard. Onwijs gefeliciteerd daarmee!

En heel erg bedankt voor het delen van je verhaal! Mocht iemand anders na het lezen hiervan nu ook eens zijn of haar ervaringen over stoppen met alcohol met ons willen delen: heel graag! Als je op deze pagina even je email achterlaat neem ik vervolgens zo snel mogelijk contact met je op.

Fijn weekend allemaal!