“Alcohol voegt niets wezenlijks toe aan wat al mooi is”

Hoe meer je erover nadenkt, hoe gekker alcohol eigenlijk lijkt te worden. Dit ervaringsverhaal deed me dat in elk geval maar weer eens al te goed realiseren. Het is prachtig geschreven en zit bomvol eye-openers. Geniet ervan, net als ik:

 

Van de 25 jaar dat ik heb alcohol gedronken merkte ik dat ik de laatste – pakweg – tien jaar, nét iets vaker of nét iets meer dronk dan ik eigenlijk wilde. Dat ik de drank soms ‘gebruikte’ om met negatieve emoties om te gaan. Het voelt zo lekker, op vrijdag de werkstress ‘verdrinken’, of om een opkikker te nemen na een tegenvallend mailtje. Ik merkte ook dat ik, met het ouder worden, meer last had van de gevolgen. Slecht en onrustig slapen, minder fit en helder, een paar irritante kilo’s (op de buik!) te veel.

Hoewel ik dus geen zware drinker was, stopte ik. Omdat ik me soms wel héél erg op mijn wijntje begon te verheugen, omdat ik gezonder wilde leven en eigenlijk was ik er ook gewoon nieuwsgierig naar. In het Engels is daar zelfs een woord voor: sober-curious (er zijn ook veel meer Engelstalige boeken en sites over alcoholvrij leven en in de VS en Engeland leeft het onderwerp ook veel meer, dus mocht je makkelijk Engels lezen dan is dat een aanrader!).

De eerste periode was soms best lastig, maar ik hield me voor: het zijn maar momenten. Ja, af en toe had ik brandende zin in een glas. Maar met een beetje afleiding was ik daar na tien minuten overheen. Aan het eind van de avond en zeker de volgende dag was ik dan zó blij dat ik niet voor de bijl was gegaan. Ik heb er tenslotte nog nooit spijt van gehad dat ik níet had gedronken (andersom is helaas wel zeer regelmatig voorgekomen).

Toen ik stopte was mijn streven om het vier maanden vol te houden. Een leven zonder drank kon ik me eerlijk gezegd nog niet voorstellen. Ik had zoals ik het noemde, ‘taferelen’ in mijn hoofd. Ik zag dan bijvoorbeeld een gouden herfsttafereel voor me, met boswandelingen, open haarden en… een herfstbok. Of juist een zomers mediterraan tafereel, met lange tafels buiten, heerlijk eten met veel olijfolie en knoflook. En… een flink glas chianti. Tegelijk kon ik het idee om bij slapeloosheid, teleurstelling of andere narigheid mijn instant medicijn op te geven, ook maar moeilijk aan. Het kan voelen als rouw: je grote vriend die al je topmomenten met je meevierde en je altijd opving als je het niet meer zag zitten, is er niet meer.

Maar laten we wel wezen… dat is natuurlijk een illusie. Alcohol voegt niets wezenlijks toe aan wat al mooi is, en lost niets op aan wat moeilijk, verdrietig of zwaar is. Het is mogelijk om die illusies los te laten. Ik kan nu heel goed een willekeurig tafereel voor me zien, zonder dat alcohol daar deel van moet uitmaken. Ik kan met mijn negatieve emoties omgaan, veel adequater dan ik kon met drank. Ik kan mijn toekomst voor me zien zonder drank, en ervaar dat als een bevrijding!

Na die vier maanden heb ik één keer een glas ingeschonken van voorheen mijn lievelingswijn. Ik had er echt zin in, maar tot mijn verbijstering vond ik er helemaal niks aan. Het heerlijke wegglijden in de roes die ik vroeger al voelde bij de eerste slok, bleef uit. Ik voelde wel een soort verdoving, maar het leek alsof mijn lichaam, dit niet meer gewend, zich hier sterk tegen verzette. Heel onaangenaam. Om van de volgende dag nog maar niet te spreken. Blijkbaar moet je toch regelmatig drinken (ofwel: een beetje verslaafd zijn) om ervan te kunnen genieten.

Alcohol geeft een dopamine-shot af. Als je langdurig drinkt, schijnt je lichaam minder dopamine uit zichzelf aan te maken; je basisniveau ligt lager. En met elk glas wordt er weer een flink shot aangemaakt – vandaar de verslavende werking. Mijn dopamine-niveau had zich blijkbaar zodanig hersteld, dat de alcohol niets meer toevoegde. Ik weet niet of deze theorie klopt, maar het voelde wel zo.

Over alcohol bestaan zulke rare ideeën. Het hele woord ‘alcoholist’ bijvoorbeeld, impliceert eigenlijk dat het probleem bij de persoon ligt, en niet bij de (zeer verslavende) stof. En dat er een strikte scheiding is te maken tussen probleemdrinkers en probleemlozen. Maar er bestaat toch ook niet zoiets als een GHB’er of een cocaïnist? Het woord zorgt ervoor dat we kunnen denken: ach, ik drink dan wel, maar ik lig niet dakloos onder een brug, dus ik ben geen alcoholist. Maar dat wil niet zeggen dat je veel gezonder (en prettiger) zou kunnen leven! Je kunt pas écht ontdekken wat alcohol met je doet, als je een tijd stopt. Blijf je drinken, dan heb je dat niet door.

Mensen stellen mij ook vaak de vraag: ‘hoeveel drónk je dan?’ Implicerend dat het wel bar en boos geweest moet zijn. Terwijl ook bij ‘normaal’ drinken stoppen voordelen heeft. En je ziet de vraagsteller zich ook meteen angstig afvragen: ‘hopelijk dronk ze meer dan ik, anders betekent dat dat ik ook een probleem heb/moet stoppen!’ Tja, mensen vinden het niet tof als je ze ongevraagd een nare spiegel voorhoudt. In die spiegel wordt namelijk maar weinig gekeken.

Het gekke is dat iedereen de problematiek van drugs erkent, maar het is taboe om afhankelijk te zijn van alcohol, wat toch ook een erg verslavende drug is. Het gekke is dat je van jezelf verwacht ‘verstandig’ te zijn en na twee glazen te stoppen, maar dat is juist het moment dat je verstand helemaal niet meer goed werkt!

Nu wordt er weer veel geschreven over dry january, en dat het zoveel voordelen heeft om een maand niet te drinken. Daarbij wordt drinken voorgesteld als de norm, en zou je gezondheidsvoordelen kunnen behalen als je een maand stopt. Maar zou andersom niet logischer zijn? Dat niet drinken het uitgangspunt is, en je juist enorme gezondheidsnádelen ervaart als je drinkt? Het geeft wel aan dat onze maatschappij doordrenkt is van alcohol.

Ik heb, in de afgelopen vijf maanden, ervaren hoeveel fijner, boeiender en intenser het leven is zonder drank. Ik ben actiever, altijd helder en vol zelfvertrouwen en energie. Op vrijdagavond hang ik niet meer duf onderuit met Netflix, maar doe ik een spelletje met mijn kinderen of ga ik tien kilometer skeeleren. Ik heb meer aandacht voor anderen, vind mezelf aardiger – het valt me in de online community van ex- en niet-drinkers ook al op, hoe áárdig iedereen is.

Ik heb leukere en gezondere manieren van ontspanning gevonden, zoals dansen (zoek op youtube naar ‘lindy hop’!). En misschien wel het fijnst: ik heb nooit meer schuldgevoelens, als in: ‘had ik gisteravond maar…’. Nooit meer hoef ik me af te vragen of iets zonder drank misschien wél was gelukt (of juist niet was míslukt), of ik me raar gedragen heb, of ik wel een goed voorbeeld voor mijn kinderen ben, hoeveel groter het risico op borstkanker is.

Ik hoef me ook nooit meer af te vragen hoeveel en wanneer ik zal drinken, wat me bijvoorbeeld lastig lijkt bij minderen: dan ben je er nóg de hele tijd mee bezig. ‘Alcoholvrij’ is een mooie aanduiding. Zonder alcohol bén je ook vrij. Ik kan het iedereen aanraden! Helemaal nooit meer lijkt misschien te lang, maar begin met drie maanden. Misschien kun je tegen die tijd je leven ook wel zonder drank voor je zien, en is alcohol uit jouw taferelen gewist.

‘Alcohol drinken is in slaap vallen, en dromen dat je wakker bent’, las ik ergens. Ik wil wakker zijn, en mijn dromen laten uitkomen.

 

En daar ben ik het wel zo mee eens! Net als de zin “alcohol voegt niets wezenlijks toe aan wat al mooi is, en lost niets op aan wat moeilijk, verdrietig of zwaar is”. Zo gek dat het zo’n taboe is geworden, alsof het maar normaal is en je wel echt een loser bent als je er iets aan wilt veranderen. Waarom wachten tot je alcoholgebruik echt uit de klauwen loopt? Nee hoor, ik verkies vrijheid op elk moment boven afhankelijkheid. Laat de rest maar lullen 🙂

Onwijs bedankt voor het delen van dit verhaal! Ik ben er oprecht een beetje trots op dat er vrijwillig zulke goede content voor deze website wordt geschreven. Wat kan dit dan een mooi platform gaan worden zeg! Ik verheug me in elk geval nu al op alle verhalen die verder nog gaan komen. En als iemand dit leest en ook een keer wat wil delen: graag! Als je je email invult op deze pagina neem ik zo snel mogelijk contact met je op/

2 Comments

  1. Gemma February 12, 2022
  2. Gemma February 12, 2022

Leave a Reply